Polski Związek Niewidomych

Przeprowadzono zdalne spotkanie konsultacyjne aplikantów na trenerów i instruktorów poprzez platformę Zoom. Jak już informowaliśmy uczestniczenie w jednym czasie 24 osób okazało się niemożliwe. Przyjęliśmy więc zasadę, że będziemy organizować spotkanie na określony temat w kilku turach. Była to kolejna i ostatnia tura pierwszego spotkania w 2021 roku. Spotkanie odbyło się 15 lutego, uczestniczyło w nim 5 osób, w tym 4 aplikantów i 1 instruktor. Tym samym zakończyliśmy pierwsze spotkanie aplikantów na trenerów i instruktorów, odbywające się w trzech turach. W sumie uczestniczyło 15 aplikantów na trenerów i 7 instruktorów. Nie uczestniczył 1 aplikant i 1 instruktor. Omawiano tematy, tak jak na poprzednim spotkaniu to:

1. Przekazanie i przedyskutowanie informacji na temat tego co i dlaczego uczestnicy zmieniliby w szkoleniach teoretycznych.
2. Trudności związane z uczestnictwem w projekcie.
3. Korzyści związane z uczestnictwem w projekcie.
4. Powody rozpoczęcia pracy z psami.
5. Wymiana doświadczeń.

Uczestnicy spotkania zgłosili różne uwagi, które zostały przekazane do PFRON. Dotyczyły one propozycji zmian do programu szkolenia teoretycznego aplikantów na trenerów. Proponowano więcej godzin tyflologicznych, z orientacji przestrzennej, więcej zajęć z osobami niewidomymi. Jednym z tematów zgłoszonych na kolejne spotkanie była etyka zawodowa, odpowiedzialność za wyszkolonego psa. Na zakończenie spotkania odtworzono film, którego bohaterami są posiadacze psów przewodników.

24 lutego zorganizowaliśmy spotkanie z koordynatorami projektu i koordynatorami wolontariatu w sprawie przedyskutowania i ustalenia programu pierwszego spotkania wolontariuszy, tego kto w nim będzie uczestniczył, terminu spotkania. Następnie przeprowadzono pierwsze zdalne spotkanie konsultacyjne poprzez platformę Zoom dla wolontariuszy. Spotkania odbyły się w dwóch terminach 16 i 22 marca. W pierwszym spotkaniu uczestniczyło 15 wolontariuszy, w drugim 13 i w każdym ze spotkań po 5 przedstawicieli Partnerstw. Zaproszenia rozesłano do 55 wolontariuszy. W czasie spotkań – zaprezentowano działalność organizacji Partnerskich (Vis Maior, Pies Przewodnik, Labrador, Polski Związek Niewidomych), film o osobach niewidomych „Niewidzialna Pomoc”, omówiono zagadnienia związanego z utratą wzroku i konsekwencje z tym związane, pracowano w trzech grupach. Każda z grup otrzymała inny temat: jedna miała opisać największe trudności, z jakimi zmagają się wolontariusze/rodziny zastępcze w przygotowaniu/wychowaniu psa przewodnika oraz sposoby radzenia sobie z nimi; grupa 2 miała stworzyć listę dobrych praktyk dotyczących współpracy wolontariusza z organizacją partnerską (co jest najważniejsze, by współpraca była satysfakcjonująca dla obu stron, na co organizacja powinna zwracać uwagę, co oferować wolontariuszowi); grupa 3 miała opisać, jakie – z ich perspektywy – mogą być plusy i minusy posiadania psa przewodnika. Rezultaty pracy grup zawarto w dwóch szczegółowych notatkach sporządzonych ze spotkań. W trakcie spotkania padły również pytania na które udzielano odpowiedzi.

Zgłoszono także propozycje na kolejne spotkania:

• nowe technologie ułatwiające funkcjonowanie osobom z problemami wzroku;
• zaproszenie trenerów z różnych organizacji i wysłuchanie ich sposobów pracy i uzyskanie odpowiedzi na różne pytania,
• zaproszenie osoby niewidomej, która opowiedziałaby na podstawie własnych doświadczeń, jak pies pomaga, czego nie należy robić z psem pod katem wychowawczym i szkoleniowym, żeby nie stracił funkcji bycia psem przewodnikiem,
• zaproszenie sportowca, by odpowiedział jak wygląda jego życie,
• przekazanie informacji o pracy fundacji, organizacji spoza Polski zajmujących się szkoleniem psów przewodników.

W kwietniu przygotowano program kolejnego spotkania konsultacyjnego dla aplikantów na trenerów i instruktorów, przedyskutowano go z Partnerami. Przygotowano także propozycje programu szkolenia teoretycznego dla nowych aplikantów na trenerów. Zaproponowano zmiany w ilości godzin poszczególnych bloków tematycznych, przygotowano ankietę dla uczestników, żeby sprawdzić jak oceniają swoją wiedzę i kompetencje w poszczególnych blokach tematycznych i jakie mają potrzeby. Przygotowując propozycje programu szkolenia teoretycznego dla nowych aplikantów analizowano kilka dokumentów: notatki ze spotkań konsultacyjnych dla aplikantów na trenerów i instruktorów, gdzie aplikanci na trenerów zwracali uwagę na potrzebę zmian w godzinach; raport ewaluacyjny PFRON z pierwszej edycji szkolenia, informacji przekazane przez partnerów o nowych aplikantach. Zorganizowano spotkanie koordynatorów projektu w celu przedyskutowania kolejnego spotkania konsultacyjnego aplikantów na trenerów i instruktorów i szkolenia nowych aplikantów.

Współpracowano z wolontariuszami wspierającymi w PZN; w lutym dwóch wolontariuszy przepracowało po 2 godziny zegarowe na osobę (razem 4 godzin). W tym czasie jeden z wolontariuszy uczestniczył w sprawach programowych związanych z 70- leciem Związku, drugi udzielał indywidualnych porad z zakresu prawa osobom z problemami wzroku, opiniował zasady dostępności w pojazdach kolejowych, szukał przepisów prawnych zawartych w prawie budowlanym.

W marcu zorganizowano zdalne spotkania z nimi, ustalano zakres współpracy. Dwóch wolontariuszy przepracowało po 10 godziny zegarowych na osobę (razem 20 godzin). W tym czasie jeden z wolontariuszy uzyskiwał dane o organizacjach z krajów Europy środkowo-wschodniej z którymi chcemy nawiązywać kontakty dotyczące wiedzy i działań związanych z psami przewodnikam, drugi nagrywał książkę dla osoby niewidomej, przeanalizował proponowane zmiany do ustawy prawo budowlane pod kątem bezpieczeństwa korzystania z hulajnóg i zorganizowania kampanii społecznej.

W kwietniu dwóch wolontariuszy przepracowało po 10 godziny zegarowych na osobę (razem 20 godzin). W tym czasie jeden z wolontariuszy uzyskał informacje na temat działań na rzecz niewidomych w Armenii, w tym psów przewodników, drugi nagrywał książkę dla osoby niewidomej, przeanalizował ustawę o radiofonii i telewizji pod kątem bezpłatnego umieszczania materiałów promocyjnych.

W okresie trzech miesięcy przeprowadzono trzy spotkania upowszechniające dla osób z problemami wzroku zainteresowanych posiadaniem psów przewodników. Dnia 25 lutego, w którym uczestniczyło 9 osób, 25 marca uczestniczyło 8 osób; 29 kwietnia 4 osoby. W czasie spotkań tak jak poprzednio omówiliśmy ideę posiadania psa przewodnika i możliwości wynikające z posiadania psa, aspekty prawne, co trzeba zrobić, aby aplikować o psa przewodnika, odpowiedzialność jaka wynika z posiadania psa przewodnika, jakie ulgi podatkowe można uzyskać, po co opracowywaliśmy standardy i co z nich wynika. Uczestnicy obejrzeli także film. Zadawali różne pytania na które odpowiadaliśmy od razu na spotkaniu i droga mailową. Przygotowaliśmy notatki ze spotkań i przekazaliśmy je do PFRON i Partnerów. Informacje na temat możliwości starania się o psa przewodnika i tych spotkań umieściliśmy w Biuletynie Informacyjnym, na stronie internetowej, na You Tube i na Facebooku.

Podjęliśmy także dalsze starania o rozpowszechnienie filmu i spotu reklamowego. Przeprowadziliśmy rozeznanie możliwości upowszechniania spotu i filmu w mediach społecznościowych, i innych środkach masowego przekazu. Ponowiono prośbę o zamieszczenie spotu w metrze z pozytywnym skutkiem i ZTM, rozesłano informacje i filmy do kuratoriów oświaty, film jest prezentowany na ekranach telewizorów w obu budynkach PZN, przekazano pisma do czasopism zajmujących się tematyka psów z prośba o zamieszczanie bezpłatnych informacji w czasopismach. Rozesłano informacje o filmie do 96 Biur Osób Niepełnosprawnych na uczelniach z 13 otrzymaliśmy informacje o umieszczeniu na stronach uczelni. W kwietniu przygotowaliśmy i przekazaliśmy do czasopisma „Pies” artykuł na temat psa przewodnika o tytule „Pies, który zmienia życie”

Przekazano partnerom informacje o 16 osobach zainteresowanych psami z czterech spotkań upowszechniających odbywających się do kwietnia.

Centrum Rehabilitacji