Polski Związek Niewidomych

Przeprowadzono dwa zdalne spotkania konsultacyjne aplikantów na trenerów i instruktorów poprzez platformę Zoom. Jak już informowaliśmy uczestniczenie w jednym czasie 24 osób okazało się niemożliwe. Przyjęliśmy więc zasadę, że będziemy organizować jedno spotkanie na 2-3 tury. Była to kolejna tura. Jedno odbyło się 29 grudnia, wzięło w nim udział 6 aplikantów na trenerów reprezentujących trzy Partnerstwa i koordynator ze strony Fundacji Pies Przewodnik. Drugie odbyło się 12 stycznia, uczestniczyło w nim 16 osób, w tym 6 instruktorów (4 kobiety, 2 mężczyzn), 5 aplikantów na trenerów (3 kobiety, 2 mężczyzn) i 5 koordynatorów projektu i opiekunów merytorycznych (5 kobiet). Omawiane tematy, tak jak na poprzednim spotkaniu to:

1. Przekazanie i przedyskutowanie informacji na temat tego co i dlaczego uczestnicy zmieniliby w szkoleniach teoretycznych.
2. Trudności związane z uczestnictwem w projekcie.
3. Korzyści związane z uczestnictwem w projekcie.
4. Powody rozpoczęcia pracy z psami.
5. Wymiana doświadczeń.

Uczestnicy spotkania zgłosili różne propozycje, które w postaci notatki zostały przekazane do PFRON i Partnerów i będą mogły być w przyszłości uwzględniane przy weryfikacji standardów i opracowywaniu różnych materiałów. Podzieliliśmy się także z uczestnikami informacjami na temat przebiegu spotkania upowszechniającego dla osób z problemami wzroku zainteresowanych posiadaniem psa. Jednym z tematów zgłoszonych na kolejne spotkanie była literatura dot. psów przewodników dla osób niewidomych, wybrane pozycje dotyczące psów w ogóle, które mogłyby być przydatne w pracy z psami przewodnikami, literatura dotycząca niewidomych. Uczestnicy spotkania zobowiązali się do przesłania do PZN wykazu literatury. PZN zrobi kompilację i przekaże ją aplikantom na trenerów i instruktorom. Kolejny temat to – Etyka zawodowa. Ten temat powinien być włączony do standardu szkolenia aplikantów na trenerów psów przewodników. PZN na podstawie materiałów dotyczących etyki zawodowej innych grup specjalistów, np. instruktorów orientacji przestrzennej, czy osób pracujących z głuchoniewidomymi przygotuje ten temat do dyskusji. Na zakończenie spotkania odtworzono film, którego bohaterami są posiadacze psów przewodników.

Wolontariusze wspierający w grudniu przepracowali po 4 godziny zegarowe na osobę (razem 12 godzin). W tym czasie poszukiwali projektów, w których mógłby aplikować Związek, partnerów zagranicznych do jednego z projektów; jeden z wolontariuszy nagrywa dla niewidomej osoby książkę. Opiekun merytoryczny ds. wolontariatu odbył godzinne spotkanie konsultacyjne na temat poszukiwania kolejnych wolontariuszy ds. prawnych i pisania projektów. Wolontariusze wspierający w styczniu przepracowali po 3 godziny zegarowe na osobę (razem 9 godzin). W dalszym ciągu poszukiwali projektów, w których mógłby aplikować Związek, jeden z wolontariuszy ponieważ jest prawnikiem udzielał indywidualnych porad osobom z problemami wzroku. Jeden z wolontariuszy uczestniczył także w spotkaniu upowszechniającym.

Dnia 28 grudnia i 28 stycznia przeprowadzono dwa zdalne spotkanie upowszechniające. Uczestniczyło w nim 10 osób, 5 mężczyzn i 5 kobiety. W czasie spotkania tak jak poprzednio omówiliśmy ideę posiadania psa przewodnika i możliwości wynikające z posiadania psa, aspekty prawne, co trzeba zrobić, aby aplikować o psa przewodnika, odpowiedzialność jaka wynika z posiadania psa przewodnika, jakie ulgi podatkowe można uzyskać, po co opracowywaliśmy standardy i co z nich wynika. Uczestnicy obejrzeli także film. Zadawali różne pytania na które odpowiadaliśmy. Przygotowaliśmy notatkę na ten temat i przekazaliśmy ją do PFRON i Partnerów. Informacje na temat możliwości starania się o psa przewodnika i tego spotkania umieściliśmy w Biuletynie Informacyjnym, na stronie internetowej, na You Tube i na Facebooku.

Podjęliśmy także starania o rozpowszechnienie filmu i spotu reklamowego. Umieściliśmy go na naszej stronie internetowej. Przesłaliśmy do dyrekcji warszawskiego metra, Zarządu Dróg Miejskich, TVP. Na razie uzyskaliśmy odpowiedź z Zarządu Dróg Miejskich, że przygotowują go w odpowiedniej rozdzielczości, bo w przekazanej przez nas nie może być umieszczony na ekranach w tramwajach i autobusach. W czasopiśmie „Łączy nas pies” ukazał się artykuł, w powstaniu którego uczestniczyliśmy propagując ideę posiadania psa przewodnika.

Duże trudności sprawia umówienie terminów spotkań konsultacyjnych dla aplikantów na trenerów i instruktorów oraz wolontariuszy. Rozwiązaniem jest organizowanie spotkania na jeden temat w kilku turach.