Polski Związek Niewidomych

14 czerwca wieczorem zmarł Andrzej Chutkowski, recytator, aktor, poeta, zdobywca licznych nagród i wyróżnień, znana osobowość Grupy Literackiej „Poetica”, działającej przy Okręgu Mazowieckim PZN.

Andrzej kochał życie, miał piękny głos. Dużo i ciepło mówił o swojej żonie Basi i trójce dzieci, z których był dumny. Lubił spotkania z publicznością. Zawsze elegancki, w dobrze dobranym garniturze. Trudno uwierzyć, że nie usłyszymy już Jego głosu.

Urodził się w 1943 roku w Radomiu, ale rok później zamieszkał w Warszawie. Ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Żeromskiego. Po maturze rozpoczął studia na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, które musiał jednak przerwać z powodu pogłębiających się problemów ze wzrokiem. Później skończył dwuletnie Studium Kultury i Oświaty Dorosłych i dwuletnie Studium Asystentów Socjalnych.

W 1967 roku rozpoczął działalność społeczno-kulturalną związaną z zawodem instruktora kulturalno-oświatowego: prowadził Przyzakładowy Klub dla Rehabilitantów po Schorzeniach Psychicznych oraz zajęcia kulturalne w środowisku młodych spółdzielców. Zawsze z rozrzewnieniem wspominał pierwsze poważne występy na prawdziwej scenie. W latach siedemdziesiątych przy Okręgu Warszawskim PZN powstał kabaret „Gafa”, który Andrzej prowadził. Grupa występowała w Kołach, osiedlowych świetlicach, klubach emerytów, szkołach. Kabaret był swego rodzaju wizytówką możliwości niewidomych, którzy w ten sposób udowodniali innym, że potrafią nie tylko narzekać na swój los, lecz także rozweselać innych.

Andrzej Chutkowski uczestniczył także w przeglądach artystycznych i warsztatach recytatorsko-teatralnych organizowanych przez Centrum Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych im. Ks. Bp. Jana Chrapka w Grudziądzu. Zdobywał – indywidualnie i zespołowo – liczne nagrody i wyróżnienia, w tym kilka wyróżnień w finałach Ogólnopolskiego Konkursu Recytatorskiego i w konkursach recytatorskich organizowanych przez Towarzystwo Krzewienia Kultury Teatralnej.

Literatura i sztuka były zawsze jego pasją. W 1982 roku stworzył poświęcony poezji „Teatr Małych Form”. Od 1991 roku aktywnie uczestniczył w imprezach, konkursach i warsztatach organizowanych przez Krajowe Centrum Kultury Niewidomych w Kielcach, a od 1997 roku publikował własne wiersze w antologiach „Jesteśmy”, w „Świętokrzyskim Kwartalniku Literackim” oraz wydawanym przez grupę literacką „Poetica” kwartalniku literackim „Sekrety ŻARu”. Od 2000 roku uczestniczył w działaniach Klubu Twórczości ŻAR przy Okręgu Mazowieckim PZN, a siedem lat później został jego prezesem. W latach 2002–2008 prowadził w ramach Klubu Twórczości ŻAR Zespół Małej Formy Teatralnej „SEKRET”. W 2012 roku wydał tomik poezji „Tropem światła”, a w 2016 kolejny – „Przypowieści, co niby satyrą być miały”.

„Co mi daje poezja? Jest dla mnie światem wspaniałych przeżyć, ucieczką przed szarzyzną codzienności, lekarstwem na stresy. Dzięki niej stałem się wrażliwszy, umiem dostrzec to, czego inni nie widzą, bogaci mnie wewnętrznie. Jest receptą na życie ciekawe, niekonwencjonalne, jest po prostu jądrem mego życia” – tak Grażynie Wojtkiewicz o poezji opowiadał Andrzej Chutkowski [Cytat pochodzi z artykułu „Jądro życia”].

Grażyna Wuls, Instytut Tyflologiczny PZN