Letnia przygoda
Nadchodzi powódź. Sprawia ona, że Muminki muszą opuścić swój dotychczasowy dom i szukać nowego schronienia. Po jakimś czasie udaje im się znaleźć nowe lokum, ale okazuje się, że to nie jest taki zwykły dom…
Ale kim tak właściwie są Muminki? To podobne do hipopotamów stworki z długim ogonkiem zakończonym frędzelkiem pokryte białym futerkiem. Chodzą na dwóch nogach i zamieszkują Dolinę Muminków, która prawdopodobnie znajduje się gdzieś w Finlandii.
Mama Muminków
Muminki to oczywiście postacie fikcyjne. Ich twórczynią jest Tove Jansson, fińska pisarka, malarka i ilustratorka pochodzenia szwedzkiego. Stworki pierwotnie bardziej przypominały trolle: były szczuplejsze i miały ostrzej zakończone pyszczki. Pierwowzór postaci miał na imię Niuchacz i pojawił się w rysunkach satyrycznych w czasopiśmie politycznym „Garm”.
Pierwsza część przygód tych małych stworków ukazała się pod tytułem „Małe trolle i duża powódź”. Tove napisała ją częściowo w 1939 r. podczas trwającej już wtedy wojny, a opublikowała w 1945 r. Książka odbija niepokój związany z tymi trudnymi wydarzeniami, tak samo jak kolejna część, czyli „Kometa nad Doliną Muminków”. Mimo że obie pozycje zawierają wiszącą w powietrzu katastrofę, kończą się szczęśliwie.
Pisarka tworząc historie z przygodami Muminków, chciała uciec od ciężkich przeżyć związanych z wojną. Stworzyła więc świat, w którym wszystko było łagodne, naturalne i możliwe. I choć pojawiają się w nim nieprzyjemne sytuacje czy złe postacie, ostatecznie zawsze wszystko dobrze się kończy. A rodzina bohaterów jest czuła, kochająca i otwarta na pomoc innym. W domu Muminków zawsze każdy może liczyć na ciepłe jedzenie, wsparcie i miłość.
Niezwykłe lato
„Lato Muminków” to czwarta część serii. Została opublikowana w 1954 r. Książka opowiada o potężnej erupcji wulkanu, w wyniku której Dolinę Muminków nawiedza powódź. Rodzina białych stworków wraz z przyjaciółmi próbuje przed nią uciec i znaleźć schronienie w innym miejscu. Po drodze trafiają na pływający budynek. Postanawiają zamieszkać w tym dziwnym, opuszczonym domu. Jednak okazuje się, że jest z nimi ktoś jeszcze – to szczurzyca Emma. Wyjaśnia ona Muminkom, że budynek to nie dom, tylko teatr. Pokazuje im elementy scenografii, kostiumy i rekwizyty potrzebne aktorom podczas spektaklu. Tata Muminka postanawia więc napisać sztukę, którą cała jego rodzina wystawi dla mieszkańców doliny. Na szczęście wszystko dobrze się kończy i gdy wody opadają, każdy może bezpiecznie wrócić do swojego domu. Jednak w tym samym czasie Włóczykij przeżywa inne, równie ciekawe przygody…
Jeżeli jesteście zainteresowani tym, jak potoczą się losy bohaterów, jaką sztukę napisał Tata Muminka i jak poszło jej wystawienie oraz co spotkało Włóczykija, Pannę Filifionkę i innych mieszkańców niezwykłej Doliny Muminków, koniecznie sięgnijcie po książki lub film. Letnią przygodę naszych trolli możecie obejrzeć w filmie „Lato Muminków” z 2008 r. Jest to polsko-fińska produkcja w reż. Marii Lindberg. Film powstał na bazie części odcinków polskiego serialu „Opowiadania Muminków” zrealizowanego w latach 1977–1982 w łódzkim Studiu Małych Form Filmowych Se-ma-for. W wersji z audiodeskrypcją i tłumaczeniem na PJM produkcję można obejrzeć na Adapterze. Link do strony: https://adapter.pl/filmy/lato-muminkow/.
Wciąż na fali
Świat Muminków pełen jest miłości do natury, życia z jej naturalnym rytmem, a także tolerancji i wzajemnego zrozumienia. Bohaterowie są dobroduszni i ciekawi świata, ale też niepozbawieni wad i swojego niepowtarzalnego temperamentu. To sprawia, że są to postacie uwielbiane zarówno przez najmłodszych, jak i starszych, nawet już dorosłych czytelników czy kinomaniaków.
Muminki do dziś cieszą się ogromną popularnością na całym świecie. Ukazało się dziewięć serii książek, ponad 50 komiksów (częściowo tworzonych przez brata Tove, Larsa Janssona), serial oraz filmy. Te wyjątkowe stworki nieustannie podbijają serca fanów. Mają nawet swoje muzeum w Tampere w Finlandii oraz park rozrywki w fińskim Naantali.
Wszystkich zainteresowanych dalszymi przygodami Muminków zachęcam do sięgnięcia po książki. Są one dostępne w Głównej Bibliotece Pracy i Zabezpieczenia Społecznego w kilku formatach: mówione w standardzie DAISY, Czytak i mp3 oraz brajlowskie.
Fot. D. Urbanik
***
Artykuł ukazał się w „Promyczku” nr 3/2022.
Więcej zarówno o czasopiśmie, jak i prenumeracie dowiesz się, klikając tutaj: https://pzn.org.pl/wydawanie-czasopism/promyczek/.
Wydawanie czasopism i biuletynu jest współfinansowane ze środków PFRON.
