Treść artykułu

Kulturalne wtorki w maju

12. 05. 2015 Koncert muzyki poważnej w wykonaniu uczniów Państwowej Szkoły Muzycznej im. Józefa Elsnera w Warszawie

Współpraca z Państwową Szkołą Muzyczną trwa już wiele lat, zapoczątkowała ją Pani profesor Wisława Ćwiklińska –

znakomity pedagog i urocza kobieta. Po przejściu Pani profesor na emeryturę „pałeczkę” przejął nauczyciel śpiewu, Pan profesor Andrzej Kamil Drabik.

Państwowa Szkoła Muzyczna II stopnia im. Józefa Elsnera jest najstarszą ze szkół. Zespołu Państwowych Szkół Muzycznych nr 1. Stanowi ona bezpośrednią kontynuację Konserwatorium Warszawskiego, którego historia sięga początków XIX w. W 1810 roku Wojciech Bogusławski założył przy Teatrze Narodowym „Szkołę Dramatyczną”, z siedzibą przy ul. Miodowej w dawnym konwikcie o.o. pijarów, kształcącą aktorów i śpiewaków operowych.

Szkoła imienia Józefa Elsnera organizuje międzynarodowe i ogólnopolskie mistrzowskie kursy muzyczne, ogólnopolskie kursy i seminaria dla nauczycieli, ogólnopolski konkurs kompozytorski dla młodzieży, regionalny konkurs solfeżowy. Szczyci się licznymi laureatami konkursów instrumentalnych, wokalnych, chóralnych i kompozytorskich, współpracą z Festiwalem Nauki i stołecznymi instytucjami kultury, do których ma zaszczyt zaliczać Filharmonię Narodową. Z okazji jubileuszu stulecia Filharmonii Szkoła wykonała replikę koncertu inauguracyjnego z 1901 roku oraz została odznaczona Srebrnym Medalem Filharmonii Narodowej.

19. 05. 2015 Spotkanie z muzyką romantyczną – koncert w wykonaniu prof. Marty Gozdeckiej w programie Liszt, Schumann i Chopin

Profesor Marta Gozdecka jest absol­wentką Aka­de­mii Muzycz­nej w War­sza­wie w kla­sie for­te­pianu profesora Jana Ekiera. Umie­jęt­no­ści pia­ni­styczne dosko­na­liła także pod kie­run­kiem prof. Marii Wił­ko­mir­skiej, a następ­nie jako sty­pen­dystka rządu fran­cu­skiego u pro­fe­sor Lucette Desca­ves w Paryżu. Marta Goz­decka jest lau­re­atką dwóch kon­kur­sów kra­jo­wych oraz III nagrody Mię­dzy­na­ro­do­wego Kon­kursu dla Wyko­naw­ców Muzyki Współ­cze­snej w Utrech­cie (Holandia). Pia­nistka kon­cer­to­wała w Austrii, Anglii, Bel­gii, Buł­ga­rii, Czech­ach, Niem­czech, Szwaj­ca­rii, Kana­dzie i w kra­jach byłego ZSRR. Doko­nała licz­nych nagrań dla Pol­skiego Radia oraz roz­gło­śni radio­wych w Holan­dii, Szwaj­ca­rii, Ber­li­nie, Paryżu, Kolo­nii i w BBC w Londynie. Wystę­puje z wie­loma reci­ta­lami w Pol­sce, rów­nież jako kame­ra­listka oraz w pro­gra­mach poetycko-muzycznych i kon­cer­tach poświę­co­nych muzykoterapii. Artystka otrzy­mała w roku 1986 Srebrny Krzyż Zasługi oraz w roku 1988 odznakę Zasłu­żony Dzia­łacz Kultury. Tytuł pro­fe­sora sztuk muzycz­nych otrzy­mała z rąk Pre­zy­denta RP w maju 1998 roku. W paź­dzier­niku 2004 została zatrud­niona na sta­no­wi­sku pro­fe­sora zwyczajnego. W latach 1994–2002 była kie­row­ni­kiem Mię­dzy­wy­dzia­ło­wego Zakładu For­te­pianu Ogól­nego war­szaw­skiej Aka­de­mii Muzycz­nej. Jest rów­nież ini­cja­torką Mię­dzy­uczel­nia­nego Kon­kursu Minia­tura Fortepianowa. Za wybitne osią­gnię­cia peda­go­giczne otrzy­mała trzy­krot­nie nagrodę Rek­tora AMFC. W marcu 2007 roku otrzy­mała Srebrny Medal Zasłu­żony Kul­tu­rze Glo­ria Artis.

26. 05. 2015 literacki wtorek

Za oknem przemijania za światła prostokątem” – spotkanie autorskie z Ireną Stopierzyńską – Siek

Za oknem przemijania, za światła prostokątem”, autorka tego tomiku i kilku innych

Irena Stopierzyńska – Siek – od 2010 roku jest członkiem Związku Literatów Polskich, ale to dziennikarstwo było jej pierwszą pasją. Po ukończeniu studiów filozoficznych na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim podjęła pracę w Klubie Inteligencji Katolickiej

w Warszawie i zaczęła drukować swoje artykuły, recenzje, reportaże, eseje w kilku czasopismach, m.in. w miesięczniku „Wieź, w tygodnikach: Literatura, Niedziela i innych.

Po otrzymaniu stypendium belgijskiego Uniwersytetu w Louvain, podjęła tam studia z zakresu mass mediów. Po ich ukończeniu i powrocie do kraju pracowała kolejno w paru instytucjach podległych Ministerstwu Kultury i Sztuki, m.in. w Instytucie Kultury.

W 1981 roku podjęła pracę w redakcji Więzi. Po kilku latach, z racji pogarszającego się wzroku, zmuszona została do przejścia na rentę. Uzyskany wolny czas sprawił, że pojawiły się wiersze i prace plastyczne: tkactwo artystyczne i malarstwo.

W roku 2000 ukazała się pierwsza jej książka – wywiad rzeka ze znaną i cenioną doktor teologii Stanisławą Grabską pt. „Ciekawość nieba, ciekawość ziemi”, wydana przez Bibliotekę Więzi.

W następnych latach wydała kolejno pięć tomików poetyckich:

Z koszyka słów wybranych – 2004

Doskonałość Twoją odgaduję – 2006

Powolne zmierzchanie błękitu – 2007

Pejzaże słowem oplecione” – 2010

Pod łukami gotyckiej alei – 2012.

Autorka jest członkiem kolegium kwartalnika literackiego Sekrety ŻARu, wydawanego pod patronatem Mazowieckiego Okręgu Polskiego Związku Niewidomych, także od kilku lat prowadzi grupę literacką Poetica.