Druk 3D i leczenie nowotworów oczu
Naukowcy z Akademii Górniczo-Hutniczej z Krakowa opracowali technologię druku 3D wkładek polimerowych do aplikatorów ocznych. Są one używane w terapii m.in. nowotworów złośliwych oczu. Inicjatywa naukowców to odpowiedź na braki materiałów medycznych i przerwy w dostawach, co znacznie utrudniało leczenie chorych. Wynalazek znalazł zastosowanie u pacjentów w terapii nowotworów oka w Szpitalu Uniwersyteckim w Krakowie.
Nad technologią pracowali naukowcy z Akademii Górniczo-Hutniczej wraz z medykami z Kliniki Okulistyki i Onkologii Okulistycznej Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie. Celem specjalistów, jak poinformowała uczelnia, było „stworzenie własnej, powtarzalnej technologii wytwarzania wkładki polimerowej, w jak najkrótszym czasie i uniezależnienie się od zewnętrznych dostawców”. Ponadto chcieli oni też poprawić właściwości użytkowych wkładek, zapewniając jednocześnie możliwość natychmiastowego wdrożenia wynalazku do leczenia nowotworów oka u pacjentów szpitala uniwersyteckiego.
„Wkładka polimerowa umożliwia stałe umieszczenie promieniotwórczych ziaren izotopu jodu w aplikatorze ocznym, przez co napromienianie nowotworu wewnątrzgałkowego jest bardzo precyzyjne, powtarzalne, a przede wszystkim skuteczne”− uważają naukowcy.
Terapia z wykorzystaniem aplikatorów, która powszechnie stosowana jest od wielu lat, polega, jak przedstawia to AGH, na właściwym oznaczeniu lokalizacji guza w gałce ocznej, naszyciu aplikatora na powierzchnię gałki ocznej na czas zaplanowany przez fizyków medycznych i lekarzy, a następnie usunięciu aplikatora. Leczenie wykorzystywane jest w terapii guzów wewnątrzgałkowych, w tym nowotworów złośliwych oczu – czerniaków naczyniówki.
− Materiał z którego drukowane są wkładki jest przeznaczony do zastosowań medycznych. Możliwości jakie daje technologia druku 3D uniezależnia Szpital Uniwersytecki w Krakowie od wahań rynku i dostępności wkładek polimerowych w kraju i zagranicą. Nasz szpital nabył odpowiednią drukarkę i rozpoczyna drukowanie opracowanych przez naukowców odpowiednich wkładek polimerowych. Nawiązana współpraca pokazuje, jak należy korzystać z wysokiego potencjału naukowego i wdrożeń naukowych projektu do zastosowań klinicznych w krótkim czasie – wyjaśnia prof. Bożena Romanowska-Dixon.
Implant do leczenia nowotworów oczu powstał, dzięki współpracy zespołów z Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH w Krakowie (Katedry Biomateriałów i Kompozytów) pod kierunkiem prof. Kingi Pielichowskiej (zespół: dr inż. Piotr Szatkowski i inż. Rafał Twaróg) oraz Kliniki Okulistyki i Onkologii Okulistycznej Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie reprezentowanego przez zespół prof. Bożeny Romanowskiej-Dixon (zespół: mgr Konrad Skórkiewicz, mgr inż. Dominik Medoń, mgr Agata Bogdał, mgr inż. Justyna Wolna).
Źródło: PAP/Nauka w Polsce/AGH
oprac. JR/Centrum Komunikacji PZN
