Treść artykułu

Niewidomy mężczyzna z białą laską idzie po ścieżce dotykowej umieszczonej na chodniku.

Dostępność w dzisiejszych czasach jest niezbędna

Dostępność jest prawem nie przywilejem mówiono na konferencji zorganizowanej z okazji Międzynarodowego Dnia Osób z Niepełnosprawnością. Specjaliści rozmawiali m.in. o dostępności w edukacji, kulturze, sporcie i turystyce. Było to forum wymiany doświadczeń wśród osób na co dzień zajmujących się tym tematem.

Konferencja „Dostępność, podmiotowość, samodzielność” odbyła się  5 grudnia br. w Lublinie. Organizatorami byli: Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych oraz Katolicki Uniwersytet Lubelski.

O dostępności w edukacji mówiła dr Kamila Miler-Zdanowska, dyrektor Ośrodka dla Dzieci Niewidomych w Laskach. Dostępność w edukacji to równy dostęp do oferty edukacyjnej dla wszystkich uczniów.

– Tworząc dostępną ofertę edukacyjną należy pamiętać o następujących elementach, potrzeba jest odpowiednia: kadra, budynek, pomoce dydaktyczne, metody nauczania, oddziaływanie rewalidacyjne i rehabilitacyjne – mówiła ekspertka.

W ośrodku jest zindywidualizowane nauczanie, klasy liczą 4-5 uczniów, dlatego nauczyciel ma czas dla każdego dziecka. Należy pamiętać, że uczniowie z niepełnosprawnością wzroku to grupa bardzo zróżnicowana ze względu na poziom możliwości wzrokowych. Dlatego dla każdego potrzebny jest inny rodzaj wsparcia.

− W ośrodku w Laskach mamy wykwalifikowaną kadrę tyflopedagogów, którzy mają praktyczną wiedzę, jak prowadzić uczniów niewidomych i słabowidzących. Co więcej, każdy pracownik, nawet z administracji, jest szkolony w zakresie pomocy osobom z niepełnosprawnością wzroku – mówiła Kamila Miler-Zdanowska.

Pomoce dydaktyczne używane w szkole w Laskach to m.in.: maszyny brajlowskie, drukarki 3D, drukarki brajlowskie, powiększalniki i lupy oraz różnego rodzaju makiety.

Oprócz standardowych lekcji są zajęcia rewalidacyjne i rehabilitacyjne np. zajęcia z integracji sensorycznej, orientacja przestrzenna, nauka czynności dnia codziennego. Co więcej, uczniowie mogą korzystać z dogoterapii i hipoterapii, a także rozwijać swoje zainteresowania w różnych dziedzinach.

− Do zapewnienia dostępności w szkole jest potrzebne dostosowane otoczenie, odpowiednia baza dydaktyczna i nakłady finansowe – zakończyła swoją prelekcję Kamila Miler-Zdanowska.

O dostępności w kulturze na przykładzie doświadczeń Narodowego Centrum Kultury opowiadał Michał Rydzewski, zastępca dyrektora ds. profesjonalizacji i wsparcia sektora kultury. Obecnie NCK prowadzi projekt wspólnie z PFRON-em „Projektowanie uniwersalne w kulturze”. Wcześniej instytut zorganizowano cykl szkoleń w zakresie dostępności dla przedstawicieli domów kultury w Polsce, a także cykl warsztatów dla koordynatorów dostępności w instytucjach kultury. W planach jest stworzenie Centrum Kompetencji – miejsca, z którego będzie można korzystać, organizując jakieś wydarzenie. Będzie można tam zamówić usługę m.in. tłumaczenia na PJM, czy wypożyczyć sprzęt do audiodeskrypcji itp.

O przyrodzie dostępnej dla wszystkich opowiadał Krzysztof Wojciechowski z Zespołu Lubelskich Parków Krajobrazowych. Mówił o tym, ze z grantów na wprowadzanie dostępności skorzystało jedynie 10% parków narodowych i krajobrazowych. Jednym z nich był Żywiecki Park Krajobrazowy.

− W ramach projektu dostosowano tam małą infrastrukturę do potrzeb osób z niepełnosprawnością, przygotowano ścieżkę sensoryczną oraz ogród, zorganizowano również warsztaty edukacyjne dla uczniów specjalnych ośrodków szkolno-wychowawczych, a także konkursy dla osób z niepełnosprawnościami – wskazywał prelegent.

Na konferencji specjaliści rozmawiali również o dostępności w sporcie i turystyce, a także o dostosowaniach architektonicznych. Wydarzenie stanowiło forum wymiany doświadczeń i inspiracji dla wszystkich osób zajmujących się tematem dostępności.

JR/Centrum Komunikacji PZN