Polski Związek Niewidomych

OPIS

W roku 2020 Muzeum Wsi Kieleckiej realizowało w ramach programu Kultura Dostępna projekt o nazwie “Dostosowanie oferty Muzeum Wsi Kieleckiej do potrzeb osób niewidomych i słabowidzących”. W ramach projektu realizowany był szereg zadań, które miały na celu wprowadzenie oferty skierowanej do osób z dysfunkcjami wzroku. Były to:

1. Przeszkolenie pracowników Muzeum z zakresu obsługi turystów – interesantów niewidomych i słabowidzących;

2. Wprowadzenie dedykowanej ścieżki zwiedzania Parku Etnograficznego w Tokarni z przewodnikiem muzealnym (ścieżka obejmuje 3 sektory – małomiasteczkowy, wyżynny oraz dworsko-folwarczny);

3. Wprowadzenie do oferty edukacyjnej warsztatów i lekcji muzealnych, przystosowanych do potrzeb osób z dysfunkcjami wzroku:

– Od ziarenka do bochenka – zajęcia to opowieść o chlebie od momentu wysiewu ziarna poprzez poszczególne etapy jego przygotowania, aż do wypieku chleba. Uczestnicy poznają tradycyjne narzędzia i czynności z tym związane, a następnie wypiekają podpłomyki w piecu chlebowym.

-Częste mycie skraca życie, czyli higiena i kosmetyka na dawnej wsi – zajęcia mają ma na celu zobrazować obyczajowość dworską i chłopską w zakresie higieny osobistej, higieny przestrzeni życiowej oraz kosmetyki. Jak często się myto i dlaczego? Jak wyglądał obyczaj związany z praniem? Jakich kosmetyków używano 100 lat temu i jak je pozyskiwano?  Porównanie obu grup społecznych pomoże zrozumieć pewne ich różnice oraz podobieństwa. W części warsztatowej uczestnicy nauczą się wykonywać maść nagietkową lub rumiankową.

– Domeczki z deseczki, czyli jak budowano domy na dawnej wsi – w czasie spaceru po Parku Etnograficznym prowadzący pokazuje i omawia dawne drewniane konstrukcje domów (zrębowy, sumikowo-łątkowy). Wiedza ta poszerzona jest o specyficzne pojęcia i cechy z zakresu budownictwa. W drugiej części praktycznej, uczestnicy podzieleni na 2-4 grupy budują własne modele domów z uprzednio przygotowanych zestawów drewnianych elementów w różnych rodzajach konstrukcji: sumikowo-łątkowym, zrębowym, zrębowym zakończonym ostatkami lub zrębowym bez ostatków, utrwalając w ten sposób zdobytą wiedzę. W trakcie pracy (składania klocków) wskazują elementy konstrukcyjne ścian.

4. Wprowadzone zostały dwa rodzaje tylfoprzewodników – pełny oraz skrócony. Przewodnik pełny stworzony został z myślą o turystach indywidualnych – znajdują się w nim tyflografiki przedstawiające wybrane obiekty – budynki wzbogacone o przedstawienie układu pomieszczeń, wraz z krótkimi informacjami zapisanymi alfabetem Braille’a. Wersja skrócona przewodnika została przygotowana z myślą o grupach korzystających z usługi przewodnickiej i jest niejako uzupełnieniem snutej przez niego opowieści. Przewodniki będzie można bezpłatnie wypożyczyć w kasie Parku Etnograficznego w Tokarni.

W przyszłym sezonie na obiektach znajdujących się w Parku Etnograficznym w Tokarni zostaną również umieszczone tabliczki z informacjami w alfabecie Braille’a.

Na obecną chwilę Muzeum nie posiada w swojej ofercie audioprzewodników oraz wypukłych map-planów obiektu, niemniej jest to przedmiot naszego zainteresowania i w następnych latach planujemy poszerzyć ofertę również o te pozycje.