Cykl spotkań ze sztuką z Muzeum Narodowego w Warszawie
Muzeum Narodowe w Warszawie specjalnie dla Państwa ̶ osób z dysfunkcją wzroku ̶ przygotowało cykl „Obiekt tygodnia” jest to opis i audiodeskrypcja wybranego dzieła sztuki. W tym tygodniu przedstawiany są obrazy Francesco Basano, „Wenus w kuźni Wulkana” oraz Aleksandra Gierymskiego „Opera paryska w nocy”. Następny odcinek już za tydzień. Zapraszamy do inspirującego spotkania ze sztuką.
Francesco Basano, „Wenus w kuźni Wulkana”, druga połowa szesnastego wieku
„Motywy zaczerpnięte z historii Wulkana, rzymskiego boga kowala (utożsamianego z greckim Hefajstosem), syna Jowisza i Junony, były bardzo popularne w sztuce północnych Włoch drugiej połowy szesnastego wieku. W czasach nowożytnych temat kuźni Wulkana jako alegorii Ognia zaczął pojawiać się w cyklach monumentalnych dekoracji ukazujących cztery żywioły. Wulkan postrzegany był jako wynalazca ognia ziemskiego, fizycznego służącego do celów praktycznych (w odróżnieniu od ognia boskiego, który ludzkość zawdzięczała Prometeuszowi).” Przytoczony cytat pochodzi z noty katalogowej autorstwa Joanny Kilian, opublikowanej w katalogu wystawy Brescia. Renesans na północy Włoch, Warszawa 2016.
W kuźni Wulkana praca wre. Przy kilku ogniskach powstają wszelkie potrzebne człowiekowi przedmioty codziennego użytku: garnki, dzbanki, talerze, sitka. W kącie bezładnie leży zbroja. Sam Wulkan zajęty jest wykuwaniem strzały dla Amora, którego także przedstawiono na obrazie. Ogień służy bowiem nie tylko celom praktycznym, lecz także zaspokaja potrzeby ducha. Symbolikę tą potwierdza obecność w kuźni Wenus, bogini piękna i miłości, a także żony Wulkana.
Aleksander Gierymski, Opera paryska w nocy, 1891
„Motyw nocny, opera przy elektryczności. Jakież to trudne!” – pisał Aleksander Gierymski w liście do Antoniego Sygietyńskiego. Artysta pracował nad tym obrazem około siedmiu miesięcy. Krytycy byli zachwyceni dziełem. Autor nie. Dlatego niedługo potem namalował drugą wersję „Opery paryskiej w nocy”. Panujący na obrazie mrok rozprasza jedynie światło ulicznych latarni. Dzięki nim z ciemności wyłaniają się sylwetki ludzi, budynków, bryczek i koni. Widzimy tętniące, nocne życie jednej z największych europejskich metropolii.
Zachęcamy do wysłuchania audiodeskrypcji obrazu Aleksandra Gierymskiego “Opera paryska w nocy” pod tym linkiem.
Źródło: Muzeum Narodowe w Warszawie
Fot. Muzeum Narodowe w Warszawie
