Redakcja:
Joanna Rodzewicz [redaktor prowadzący]
Kamila Wiśniewska
Małgorzata Przybyszewska
Adres redakcji:
ul. Konwiktorska 9
00-216 Warszawa
tel.: (22) 635 19 10, (22) 831 22 71 wew. 253
e-mail: pochodnia@pzn.org.pl
Biuletyn Informacyjny PZN współfinansowany ze środków PFRON.
Polski Związek Niewidomych: Trwa szkolenie instruktorów czynności życia codziennego
Polski Związek Niewidomych: Wolontariat w Belgii dla osób z dysfunkcją narządu wzroku
Okręg Warmińsko-Mazurski PZN: Zaproszenie na bal karnawałowy
Okręg Wielkopolski PZN: Zmiana adresu siedziby
Koło PZN Kielce: Zaproszenie na koncert w Filharmonii Świętokrzyskiej
Koło PZN Szczecin Centrum: Zaproszenie na bal karnawałowy
Instytut Tyflologiczny PZN: 4 stycznia − Światowy Dzień Braille’a
Wybrano nowego Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych
Rusza świadczenie wspierające dla osób niepełnosprawnych
Rzecznik praw obywatelskich dał uwagi do projektu ustawy o asystencji osobistej
Nowa era w leczeniu chorób siatkówki
Jaki był rok 2023 w okulistyce?
Gdzie po pomoc, jeśli zachorujesz w święta?
Wymagaj jakości od szpitala
Nowe makiety dotykowe na Trakcie Królewskim
Oprowadzanie po wystawie „Szuka widzenia. Nowosielski i inni”
Opera Bałtycka zaprasza
Za nami już cztery spotkania w ramach szkolenia trenerów czynności życia codziennego. Celem zajęć jest przekazanie przyszłym instruktorom sposobów nauczania różnych działań niezbędnych dla osób z dysfunkcjami narządu wzroku.
W grudniu i styczniu w Warszawie zostały zrealizowane kolejne zjazdy. Odbywały się one w różnych miejscach: pracowni Akademii Pedagogiki Specjalnej, salach Polskiego Związku Niewidomych, w tym w pracowni doboru oświetlenia. Ćwiczenia prowadziły doświadczone specjalistki: dr Antonina Adamowicz Hummel, Małgorzata Białek, Mariola Łygas, dr Kamila Miller-Zdanowska oraz Agnieszka Zakrzewska.
W czasie grudniowych spotkań uczestnicy powtórzyli zagadnienia dotyczące przewodnika osoby niewidomej. Po raz pierwszy omawiane były kwestie związane z:
Po raz kolejny zapraszamy osoby niewidome i słabowidzące do udziału w wolontariacie w Belgii, w miejscowości Liège. To wspaniała okazja do zdobycia cennych doświadczeń.
Projekt realizowany jest przez Polski Związek Niewidomych oraz organizację VIEWS (Visually Impaired's Educational World Support), z którą Związek z powodzeniem współpracował już przy wielu inicjatywach. Wolontariat odbywać się będzie w ramach Europejskiego Korpusu Społecznego.
Do Liège może wyjechać osoba niewidoma lub słabowidząca w wieku od 18 do 30 lat. Mile widziana jest co najmniej podstawowa znajomość języka francuskiego (poziom A2) oraz duża motywacja do nauczenia się tego języka na poziomie zaawansowanym. Wolontariat można rozpocząć w styczniu/lutym 2024 r. Projekt trwa do czerwca 2024 r.
Oferowane miejsca odbywania wolontariatu
Prace na zasadzie wolontariatu odbywać się będą w jednym z trzech miejsc:
Zarząd Koła PZN w Olsztynie zaprasza swoich członków do wspólnej zabawy podczas balu karnawałowego. Zabawa odbędzie się 27 stycznia br. w ośrodku Labirynt, początek o godz. 12.00. Osoby zainteresowane udziałem w wydarzeniu mogą się zapisywać w biurze koła przy ul. Mickiewicza 17/3. Jest na to czas do 20 stycznia br.
Organizatorzy serdecznie zapraszają na imprezę.
Okręg Wielkopolski PZN zmienił swoją siedzibę na czas remontu.
Nowy adres to: ul. Wilczak 16
61-623 Poznań.
tel. 61 847 46 17 (z powodów technicznych numer będzie działać od 20 stycznia).
https://pzn-wielkopolska.org.pl/
Przewidywany czas remontu to około 12 miesięcy.
Koło PZN w Kielcach zaprasza 16 lutego, w piątek, o godz.19.00 na koncert pt. „Na Ostatki i na Walentynki” w Filharmonii Świętokrzyskiej. Bilet: 20 zł. Zapisy i wpłaty przyjmowane są do 8 lutego br.
Wykonawcy:
Zarząd Koła Szczecin Centrum zaprasza na bal karnawałowy, który odbędzie się w sobotę, 10 lutego br. o godz. 15.00 w internacie Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego nr 2 przy ul. Jagiellońskiej 65 w Szczecinie.
Zapisy i szczegółowe informacje w siedzibie koła przy ul. Piłsudskiego 37.
Organizatorzy serdecznie zapraszają!
4 stycznia jest Światowy Dzień Braille’a, ustanowiony z inicjatywy ONZ. Obchodzimy go w rocznicę urodzin twórcy tego pisma − Louisa Braille’a. Opracowany przez niego alfabet pomaga osobom z dysfunkcją narządu wzroku czytać, uczyć się i poruszać się we współczesnym świecie.
Podstawą tego alfabetu jest sześciopunkt ułożony w kształt prostokąta. Dzięki różnej konfiguracji liczby punktów w sześciopunkcie uzyskuje się 63 znaki. To pismo uniwersalne, posługują się nim osoby niewidome na całym świecie. Można się go nauczyć w każdym wieku.
Dzięki nauce tego alfabetu osoby niewidome mogą rozwijać się, zdobywać wiedzę i nowe kwalifikacje. Poznawać nauki ścisłe, języki obce czy notacje muzyczne. To też świetna metoda nauki gramatyki i słownictwa. Poznanie pisma Braille’a daje osobom z niepełnosprawnością wzroku − niezależność i samodzielność.
Europejska Unia Niewidomych przygotowała film wideo promujący użycie pisma Braille’a oraz prezentujący do jakich celów osoby niewidome wykorzystują zapisy w tym alfabecie. Materiał można zobaczyć na stronie: https://www.youtube.com/watch?v=2qfjFn0UB0E&t=4s&ab_channel=EuropeanBlindUnion.
Braille jest coraz częściej używany w przestrzeni publicznej, np. na przyciskach wind, poręczach i planach tyflograficznych różnych obiektów. Takie oznakowania są również umieszczone na opakowaniach leków. Niestety nie znajdują się na produktach w sklepach, dlatego osoby niewidome nie mogą samodzielnie robić zakupów. Może z czasem i to się zmieni.
Braille wykorzystywany jest przez osoby z niepełnosprawnością wzroku w trakcie pracy z komputerem czy korzystania z internetu. Monitory, notatniki i linijki brajlowskie (specjalne urządzenia z klawiaturą brajlowską) służą właśnie do tych celów. Wiele osób niewidomych właśnie dzięki tym urządzeniom może poruszać się w świecie cyfrowym.
− Pismo Braille’a jest dla mnie bardzo ważne. Nie wyobrażam sobie funkcjonowania bez znajomości tego alfabetu. Pracując na komputerze, posługuję się linijką lub notatnikiem brajlowskim. W ten sposób lepiej koncentruję się podczas czytania artykułów w języku obcym czy też w trakcie nauki. To dla mnie łatwiejsze od czytania poprzez syntezę mowy. Piszę też brajlem na telefonie – mówi Marta, pracownik Instytutu Tyflologicznego PZN.
W Polskim Związku Niewidomych można nauczyć się pisma Braille’a w trakcie turnusów rehabilitacyjnych w Ośrodku „Homer”: https://oris.org.pl/. A osoby, które już znają ten alfabet, mogą zaprenumerować czasopisma PZN: „Promyczek”, „Pod lupą” i „Pochodnię”. Więcej informacji o czasopismach oraz o tym, jak zapisać się na listę czytelników, znajduje się na stronie: https://pzn.org.pl/pokonamy-bariery/.
JR/Centrum Komunikacji PZN
Łukasz Krasoń został nowym Pełnomocnikiem Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych oraz Sekretarzem Stanu w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej.
„Polityka powinna być od załatwiania spraw ludzi. Jej zadaniem jest sprawić, aby takie grupy społeczne, jak osoby z niepełnosprawnościami czuły się ważne i zaopiekowane” – to dewiza Łukasza Krasonia, nowo powołanego Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych.
Łukasz Krasoń jest trenerem, mówcą motywacyjnym, a także zaangażowanym aktywistą i działaczem społecznym. Jest też ekspertem w Instytucie Strategie 2050, gdzie przewodzi zespołowi pracującemu na rzecz środowiska osób z niepełnosprawnościami. Wspólnie z Instytutem stworzył Dokument Pełnoprawni. Łukasz Krasoń tłumaczy, że system wsparcia dla tej grupy jest niejako polisą na przyszłość dla nas wszystkich, ponieważ niepełnosprawność może dotknąć każdego, w różnym momencie życia.
– Wierzę, że za rok będziemy już w innym miejscu. Że będziemy pełnoprawnymi obywatelami, których się słucha i daje się narzędzia do poprawy jutra. A Konwencja ONZ dotycząca osób z niepełnosprawnościami będzie realizowana dużo bardziej i Polska będzie wykorzystywać cały potencjał, jaki się za nią kryje. Wierzę, że będziemy w stanie odpowiedzieć na pytanie, które nurtuje wielu rodziców: „Co będzie z moim dzieckiem, kiedy mnie zabraknie?”, a odpowiedź na nie będzie naprawdę czymś budującym – powiedział Łukasz Krasoń.
Źródło: MRPiPS
Od stycznia br. weszło w życie nowe rozwiązanie – świadczenie wspierające dla dorosłych osób z niepełnosprawnościami. Zainteresowani mogą już starać się o to świadczenie.
Świadczenie wspierające jest wsparciem dla osób z niepełnosprawnościami, które skończyły 18 lat. Świadczenie wspierające przysługuje bez względu na dochody (brak kryterium dochodowego), a także niezależnie od innych pobieranych form wsparcia.
Prawo do świadczenia uzależnione jest od uzyskania przez osobę z niepełnosprawnością decyzji ustalającej potrzebę wsparcia na poziomie od 70 do 100 pkt. Wniosek o wydanie takiej decyzji należy złożyć do Wojewódzkiego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności. Wysokość świadczenia zależy od poziomu potrzeby wsparcia, czyli liczby przyznanych pkt, jest też powiązana z wysokością renty socjalnej.
Kwota świadczenia wynosi od 40% renty socjalnej (w przypadku ustalenia poziomu potrzeby wsparcia między 70 a 74 pkt) do 220% renty socjalnej (ustalenie poziomu potrzeby wsparcia na poziomie od 95 do 100 pkt). Wysokość świadczenia będzie objęta coroczną waloryzacją.
Świadczenie wspierające będzie wprowadzane w trzech etapach począwszy od 1 stycznia br., a skończywszy na finalnym jego wdrożeniu − 1 stycznia 2026 r. Oznacza to, że osoby z niepełnosprawnościami – w zależności od przyznanej im liczby pkt oceny potrzeby wsparcia – będą uzyskiwać prawo do świadczenia wspierającego w kolejnych latach. W pierwszej kolejności obejmie ono osoby o najwyższym poziomie potrzeby wsparcia.
Jak wnioskować o świadczenie?
Pierwszym krokiem jest uzyskanie decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia.
Wniosek o wydanie takiej decyzji można złożyć do:
Rzecznik praw obywatelskich Marcin Wiącek przekazał na ręce prezydenckiego ministra Andrzeja Dery szereg ważnych uwag do projektu ustawy o asystencji osobistej. Jak jego propozycje wpłyną na kształt ustawy? Które z postulowanych rozwiązań zostaną uwzględnione?
Rzecznik podkreślił, że z satysfakcją przyjmuje rozpoczęcie przez Kancelarię Prezydenta RP konsultacji społecznych w sprawie ustawy. Zauważa, że w proces konsultacji włączone są same osoby z niepełnosprawnościami, które – zgodnie z zasadą „nic o nas bez nas” – zabierają głos w sprawie, która dotyczy ich bezpośrednio.
Wykluczeni ze wsparcia
Projektowane przepisy zakładają, że z asystencji będą mogły skorzystać osoby przebywające na terenie Polski, u których poziom potrzeby wsparcia został określony na co najmniej 70 do 100 pkt. Zdaniem rzecznika tak sformułowany przepis wyklucza osoby z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności oraz dzieci. Osoby wykluczone będą musiały korzystać z asystencji na dotychczasowych zasadach, co oznacza między innymi konieczność ubiegania się o pomoc asystenta co roku. Ci jednak, którzy zostaną objęci przepisami ustawy, nie będą mieli takich ograniczeń. Zdaniem rzecznika nie można dopuścić do tego rodzaju podwójnych standardów traktowania osób z niepełnosprawnościami.
Nie można zapominać o dzieciach
Prof. Marcin Wiącek zauważa także, że projektowane przepisy nie uwzględniają osób poniżej 18 lat. Tymczasem mogą one potrzebować pomocy asystentów, żeby aktywnie uczestniczyć w życiu społecznym lub brać udział w zajęciach rekreacyjnych. Należy wyraźnie wskazać, jakie mają być kompetencje asystenta osobistego dziecka, a jakie osoby wspierającej ucznia ze specjalnymi potrzebami.
Kto i kiedy skorzysta z ustawy?
Jej wejście w życie zaplanowano na 1 stycznia 2025 r. Wówczas obejmie ona jednak tylko osoby, które uzyskały od 85 do 100 pkt na skali potrzeby wsparcia. Pozostali będą objęci przepisami ustawy dopiero dwa lata później. Rzecznik stawia pytanie: „Co będzie działo się z ludźmi potrzebującymi wsparcia w dwuletnim okresie przejściowym?”. Będą oni mogli wprawdzie korzystać z pomocy asystenta na wcześniejszych zasadach, ale tylko wtedy, gdy obecnie projektowane przepisy nie odbiorą im tej możliwości na dwa lata.
Asystent tylko przez kilka godzin dziennie
Usługa asystencji ma przysługiwać w wymiarze od 40 do 160 godz. miesięcznie. Rzecznik zwraca uwagę, że dla wielu osób, które potrzebują wsparcia, taka ilość godzin jest niewystarczająca. Ma tutaj na myśli osoby z niepełnosprawnością w stopniu znacznym, które często potrzebują całodobowego wsparcia. Proponuje, żeby skorzystać z doświadczeń innych krajów, takich jak Słowenia, gdzie prawo do całodobowej asystencji osobistej już zostało wprowadzone. Niepokój rzecznika budzą także przepisy uzależniające wsparcie od możliwości organizacyjnych i finansowych powiatu oraz ilości osób, które na danym terenie potrzebują pomocy. Zdaniem prof. Marcina Wiącka takie przepisy tworzą ryzyko, że cel – jakim jest aktywne włączenie w życie społeczne osób z niepełnosprawnościami – nie zostanie zrealizowany.
Czynności medyczne przy asyście
Poważnym problemem jest także brak możliwości wykonywania czynności medycznych przez asystenta osobistego. Osoby z różnymi niepełnosprawnościami od lat domagają się tego rodzaju pomocy. Rzecznik wskazuje, że usługi asystenckie powinny być zindywidualizowane – dostosowane do potrzeb konkretnej osoby. W przepisach, które określają katalog usług powinny się znaleźć między innymi czynności pielęgnacyjne, cewnikowanie, wymiana worka stomijnego czy obsługa respiratora.
Uprawnienia asystentów
Ważną kwestią jest jeszcze zróżnicowanie sytuacji prawnej asystentów programowych i systemowych. Programowi to ci, którzy nie są objęci ustawą, zazwyczaj zatrudniani są na umowach cywilnoprawnych, w przeciwieństwie do systemowych, którzy będą mogli liczyć na umowę o pracę. Takie zróżnicowanie uprawnień asystentów, zdaniem rzecznika, spowoduje trudności w znalezieniu osób chętnych do tej pracy.
Wizyta w miejscu zamieszkania
Zgodnie z projektowaną ustawą – przed wydaniem decyzji o przyznaniu asystencji osobistej – konieczna będzie wizyta odpowiedniego zespołu orzekającego w miejscu zamieszkania osoby z niepełnosprawnością, w celu sprawdzenia warunków i ustalenia zakresu pomocy. Rzecznik zwraca uwagę na to, że tego typu decyzje podejmowane będą już przy określaniu potrzeby wsparcia, więc nie należy dublować tych procedur.
Prof. Marcin Wiącek przypomniał także zalecenie Komitetu ONZ ds. Praw Osób z Niepełnosprawnościami, który wezwał Polskę do zniesienia wszystkich dyskryminujących przepisów, które pozwalają pozbawiać osoby z niepełnosprawnością, np. intelektualną, zdolności do czynności prawnych. Zdaniem komitetu ubezwłasnowolnienie powinno być zastąpione systemem wspieranego podejmowania decyzji.
Co z pieniędzmi na asystentów?
W obecnym projekcie ustawy nie ma o nich ani słowa. Rzecznik praw obywatelskich i na to zwraca uwagę. Osoba z niepełnosprawnością, która potrzebuje asystenta, musi dysponować budżetem, żeby móc zapłacić za świadczone usługi lub np. opiekę wytchnieniową czy potrzebny sprzęt medyczny.
Rzecznik wyraził nadzieję, że wejście w życie ustawy będzie ważnym krokiem na drodze do deinstytucjonalizacji systemu wsparcia osób z niepełnosprawnościami.
FZ/Centrum Komunikacji PZN
Źródło: BRPO
Od stycznia do refundacji weszły nowe leki, które chronią pacjentów ze schorzeniami siatkówki przed utratą wzroku. Jednocześnie mogą być one podawane znacznie rzadziej niż leki stosowane dotychczas.
Od stycznia 2024 r. do programu lekowego (B.70), dla pacjentów z chorobami siatkówki, wprowadzono dwa nowe leki: brolucizumab w leczeniu cukrzycowego obrzęku plamki (DME) oraz farycymab w leczeniu wysiękowej postaci zwyrodnienia plamki związanego z wiekiem (AMD) i leczenie cukrzycowego obrzęku plamki (DME). Obydwa schorzenia znacznie pogarszają zdolność widzenia, mogą też doprowadzić do utraty wzroku.
– Chodzi o objęcie leczeniem, jak największej grupy pacjentów, a jednocześnie o to, żeby pacjent mógł przyjeżdżać do ośrodka, na podanie leku, jak najrzadziej. Nowe terapie stwarzają taką możliwość – wyjaśnił prof. Marek Rękas, konsultant krajowy w dziedzinie okulistyki, cytowany w informacji prasowej przesłanej PAP.
Przypomniał, że w przypadku brolizumabu odstęp między podaniami można wydłużyć do dwóch miesięcy, a u części pacjentów nawet do czterech. „W przypadku farycymabu wydłużenie odstępu między podaniami leku do czterech miesięcy jest możliwe nawet u 60% pacjentów. Jest on tak skuteczny. To bardzo duża zmiana – ocenił prof. Rękas.
Zwyrodnianie plamki związane z wiekiem (AMD) oraz cukrzycowy obrzęk plamki (DME) są uważane za najczęstsze choroby siatkówki. W terapii pacjentów z najgroźniejszą wysiękową postacią AMD oraz DME stosuje się te same leki. Podaje się je w formie zastrzyku do komory ciała szklistego oka. W początkowej fazie leczenia, przez 3−5 miesięcy, zastrzyki podaje się zazwyczaj co 4 tygodnie. Następnie częstotliwość iniekcji jest dostosowywana do rodzaju schorzenia, skuteczności terapii i zastosowanego leku.
Farycymab jest pierwszym przeciwciałem bispecyficznym, który blokuje dwa szlaki biochemiczne – VEGF i angiopoetynę typu 2. Dzięki wydłużeniu czasu między podaniami tego leku można znacznie zmniejszyć liczbę wizyt u specjalisty.
Źródło: Nauka w Polsce
Konsultant krajowy ds. okulistyki podsumowuje – „rok 2023 w okulistyce nie był zły”. Zrealizowane zostały trzy programy lekowe dotyczące: cukrzycowego obrzęku plamki żółtej, zwyrodnień plamki żółtej związanych z wiekiem oraz leczenia zapalenia błony naczyniowej.
Lekarze specjaliści spotkali się 20 grudnia 2023 r. na konferencji „Podsumowanie roku 2023” zorganizowanej przez Puls Medycyny.
– Są zmiany w leczeniu zaćmy. Polska znalazła się w czołówce Europy, jeśli chodzi o operacje jednodniowe − 97% jest wykonywanych w tym trybie, tak jak we Francji czy w Niemczech. Wykonujemy 350 tys. operacji zaćmy rocznie. Powinniśmy wykonywać 400 tys. Doszło do sytuacji, że w Polsce łatwiej zoperować zaćmę niż dostać się do okulisty. Brakuje finansowania soczewek torycznych na astygmatyzm i poniżej dwóch dioptrii − soczewek ogniskowych − wylicza prof. Marek Rękas, konsultant krajowy ds. okulistyki.
Jeśli chodzi o programy lekowe, to w 2023 r. pojawiły się w leczeniu cukrzycowego obrzęku plamki żółtej – objęto nim 9 tys. pacjentów, a powinno być więcej. Drugi program dotyczy zwyrodnień plamki żółtej związanych z wiekiem − obejmuje 40 tys. pacjentów. Trzeci program dotyczy zapalenia błony naczyniowej.
– Najważniejsze w programach jest wydłużenie czasu między iniekcjami: zamiast co dwa miesiące − co cztery, a nawet co osiem. Jest to finansowo korzystne dla systemu. Teraz jest płatność za zastrzyk, a powinien być ryczałt − ocenia prof. Rękas.
Kierownik Klinicznego Oddziału Okulistyki Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego Nr 5 w Sosnowcu, dr hab. Dariusz Dobrowolski podkreśla, że stara się zmienić sytuację z przeszczepem rogówek, czyli postawić na przeszczepy warstwowe, które są mniej obciążające dla pacjenta.
– Problemem jest pozyskiwanie rogówek. Ich źródłem są prosektoria, gdzie tkanki do przeszczepu pozyskiwane są od zmarłych. Obecnie ośrodki przeszczepiające nie mogą uczestniczyć w pozyskiwaniu. Robimy 600 przeszczepów w kraju, a oczekujących jest 3200–3500. Poza tym czas oczekiwania to 500–700 dni − wylicza lekarz.
Prof. Rękas dodaje, że ta słaba dostępność przeszczepów wynika z liczby pobrań. Bardzo ważne też są szkolenia lekarzy. Oni muszą wiedzieć o przeszczepach warstwowych. 700 dni oczekiwania oznacza, że pacjentowi można po tym czasie zrobić przeszczep pełny. A ten nie daje komfortu życia, gdyż zapewnia widzenie na poziomie 30–40%.
− Szpitale muszą mieć obowiązek uczestniczenia w pobraniach. W innych krajach jest więcej pobranych rogówek niż potrzeb – uważa konsultant krajowy.
Prezes Lubelskiego Związku Lekarzy Rodzinnych − Pracodawców, wiceprezes Porozumienia Zielonogórskiego, Tomasz Zieliński proponuje, aby zrezygnować ze skierowań do okulisty.
– POZ ma dodatkową pracę, a jeśli pacjent gorzej widzi, zawsze dostaje skierowanie. Być może w rozwiązaniu problemu pomoże zaangażowanie optometrystów. POZ daje leki na zapalenie spojówek, ale czasem musi skonsultować to okulista, a do niego są kilkumiesięczne kolejki − mówi Zieliński.
Kierownik Katedry i Kliniki Okulistyki Ogólnej i Dziecięcej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie, prof. Robert Rejdak również uważa za ważną sprawę wprowadzenie do systemu optometrystów. Jest ustawa, trzeba czekać na rozporządzenie.
Ekspert podkreśla również, że dostęp do leczenia za pomocą nowych technologii jest sukcesem systemu. Prof. Rejdak od wielu lat pracuje nad udoskonaleniem sytemu telemedycyny w okulistyce. W szkołach na Lubelszczyźnie realizowany był projekt „Dobrze widzieć”. Przebadano dzieci z klas I–III.
– Dzięki OKObusowi, w którym technik i pielęgniarka współpracują z lekarzem POZ, zbadaliśmy ponad 7 tys. osób. Na naszym terenie wielu pacjentów jest wykluczonych komunikacyjnie. Pacjenci z plamką zostali wyłowieni na wczesnym etapie choroby. Projekt OKObus ma szansę zaistnieć dla większej populacji – mówi specjalista.
Na Lubelszczyźnie telemedycyna jest wykorzystywana również do szkolenia lekarzy na Ukrainie.
Źródło: PAP MediaRoom
Nagłe pogorszenie stanu zdrowia, ból brzucha, gorączka. Co zrobić, kiedy choroba dopadnie nas w weekend lub w czasie świąt? Wtedy można skorzystać z punktów świątecznej opieki zdrowotnej ulokowanych w całej Polsce.
W razie nagłej choroby lub pogorszenia stanu zdrowia, pacjent może udać się po pomoc do dowolnego punktu, który udziela świadczeń nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej. Nie ma znaczenia miejsce zamieszkania. Pomoc realizowana jest poza godzinami pracy lekarza podstawowej opieki zdrowotnej (POZ). W dni powszednie od 18.00 do 8.00 dnia następnego oraz całodobowo w dni wolne od pracy.
Kiedy udać się do nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej?
Z pomocy lekarza i pielęgniarki pacjent może skorzystać, gdy:
Rzecznik Praw Pacjenta wspólnie z Uniwersyteckim Centrum Klinicznym rozpoczął kampanię dotyczącą jakości w ochronie zdrowia. Na 900 szpitali tylko 200 ma certyfikat akredytacyjny. Organizatorzy akcji chcieliby zachęcić pacjentów, aby wymagali należytych standardów od placówek ochrony zdrowia.
Uniwersyteckie Centrum Kliniczne jako pierwsze w Polsce otrzymało w grudniu 2023 r. naklejkę potwierdzającą najwyższą jakość. Jest ona elementem akcji informacyjno-edukacyjnej „Wymagaj jakości”, która została zainicjowana przez Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia, Rzecznika Praw Pacjenta oraz UCK.
− Wspólnie z UCK inaugurujemy kampanię dotyczącą jakości w ochronie zdrowia i stawiania na nią. Chcemy zachęcić pacjentów, żeby wybierali placówki z najwyższymi standardami i przez to pokazywali, że nie tolerują tych szpitali, które nie traktują tej kwestii poważnie – powiedział Rzecznik Praw Pacjenta.
− Każdego roku do Rzecznika Praw Pacjenta wpływa 100 tysięcy różnego rodzaju skarg. Tych skarg by nie było, gdyby placówki stawiały na jakość, gdyby dochowały najwyższej staranności. W placówkach, które mają akredytację, tych skarg jest dużo mniej − dodał Bartłomiej Chmielowiec.
W ramach akcji powstał spot edukujący pacjentów. Można się z nim zapoznać na stronie: https://youtu.be/3SJFf4MWfl8.
Od 1 stycznia br. weszła w życie większość przepisów o jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwie pacjenta. Ich celem jest wdrożenie rozwiązań prawno-organizacyjnych, które w kompleksowy sposób będą realizowały priorytety polityki zdrowotnej w tym obszarze.
Źródło: RPP
W grudniu na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie zostały zainstalowane trzy makiety zabytków z brązu. To pierwszy etap dotykowej trasy turystycznej po Trakcie Królewskim.
Makiety to odwzorowania terenu miasta w mniejszej skali, wykonane z brązu. Wypukłe kształty przedstawiają bryły i elewacje budynków, płaszczyzny ulic, chodników i placów. Przygotowane zostały przede wszystkim z myślą o osobach niewidomych i słabowidzących.
Obecnie zainstalowane są już trzy makiety na Krakowskim Przedmieściu, a docelowo będzie ich 15. Co istotne makiety zabytków znajdują się już na Starówce w Warszawie. Wszystkie zaplanowane miniatury będą odwzorowaniem całej trasy od Starego Miasta do Krakowskiego Przedmieścia. W ten sposób osoby z dysfunkcją narządu wzroku będą mogły lepiej poznać zabytkowe budowle i historię stolicy. Makiety wykonał prof. Karol Badyna. Natomiast koncepcja dotykowego szlaku turystycznego została opracowana przez Marka Jakubowskiego i Macieja Kłopotowskiego.
− Lubię makiety dotykowe, bo dzięki nim mogę ze szczegółami obejrzeć zabytki, kamienice, budynki, chodniki, czyli miejsca, których nie mam szans obejrzeć w całości ze względu na ich rozmiar. W ten sposób mogę sobie wyobrazić, jak dany teren czy obiekt wygląda w rzeczywistości. Poza tym lubię oglądać wszelkie modele, które nie są płaskorzeźbami ani wypukłymi rysunkami, fascynują mnie i ciekawią materiały, z jakich są wykonane, ich kształt, detale architektoniczne. Cieszy mnie, że w Warszawie powstanie nowy szlak makiet dotykowych – mówi Marta z Instytutu Tyflologicznego PZN.
Przygotowane modele są finansowane z kwoty nagrody Access City Award przyznanej Warszawie przez Komisję Europejską w 2020 r.
JR/Centrum Komunikacji PZN
Zamek Królewski w Warszawie zaprasza osoby niewidome i słabowidzące na oprowadzanie z audiodeskrypcją po wystawie „Sztuka widzenia. Nowosielski i inni”.
Wydarzenie odbędzie się 17 stycznia br. o godz. 16.00. Wstęp wolny, obowiązują zapisy: tdrapala@zamek-krolewski.pl, tel. 664 118 360.
Wystawa jest próbą osadzenia twórczości Jerzego Nowosielskiego w szerszym kontekście sztuki polskiej drugiej połowy XX w. W opisie ekspozycji napisano: „Sztuka tego artysty stanowi jedyną w swoim rodzaju syntezę fascynacji sztuką bizantyjską, w szczególności ikonopisarstwem, z duchem awangardy. Artysta związany z II Grupą Krakowską i Tadeuszem Kantorem wypracował swój indywidualny styl, formalnie czerpiąc z surrealizmu i abstrakcjonizmu, na poziomie znaczeń odwołując się do uniwersalnej tęsknoty za metafizyką. W jego przedstawieniach figuratywnych motywem powracającym najczęściej była sylwetka kobiety.”
Na wystawie znajdują się również prace innych twórców podejmujących podobne wątki. Wśród nich są: Wojciech Fangor, Stefan Gierowski, Władysław Hasior, Maria Jarema, Jadwiga Sawicka, Teresa Pągowska i inni. Celem prezentowanej ekspozycji jest ukazanie dzieł w dialogu.
Źródło: Zamek Królewski w Warszawie
Opera Bałtycka w Gdańsku zaprasza osoby z dysfunkcją narządu wzroku na spektakl z audiodeskrypcją „Madama Butterfly”, a także spacer sensoryczny, który pozwala poznać wystawione dzieło oraz inscenizację.
Spektakl z audiodeskrypcją i spacer sensoryczny odbędzie się 27 stycznia br. Przedstawienie operowe zaczynie się o godz.18.00. Spacer rozpocznie się godzinę przed spektaklem i będzie trwać ok. 30 min.
Spektakl będzie prezentowany z czytanym na żywo przez lektora opisem tego, co dzieje się na scenie. Audiodeskrypcji będzie można wysłuchać za pośrednictwem specjalnych słuchawek. Spacer sensoryczny stanowić będzie wprowadzenie do spektaklu. Pozwoli poznać wystawiane dzieło oraz inscenizację za pośrednictwem różnych zmysłów – będzie można dotknąć kostiumów i elementów scenografii.
„Spektakl „Madama Butterfly” − opowieść o gejszy oddającej swoje serce marynarzowi – jest kwintesencją opery, mistrzostwem w dorobku Giacoma Pucciniego. Ta wielowymiarowa historia nie tylko wydobywa to, co w gatunku opery najwartościowsze, ale i uświadamia odbiorcy paradoks miłości. Muzyka trzyma publiczność w emocjonalnym napięciu przez całe przedstawienie” – czytamy na stronie Opery Bałtyckiej.
Osoby, które chcą wziąć udział w wydarzeniu, powinny zadzwonić do Biura Obsługi Widzów: 58 350 06 15. Bilety na spektakl można kupić w kasie teatru lub na stronie: https://tiny.pl/c6sbb.
Źródło: Opera Bałtycka
Wersja offline wygenerowana automatycznie.
Copyright © 2023 Biuletyn Informacyjny PZN. Wszelkie prawa zastrzeżone.