Redakcja:
Joanna Rodzewicz [redaktor prowadzący]
Kamila Wiśniewska
Małgorzata Przybyszewska
Agnieszka Budzicz-Marchlewska
Adres redakcji:
ul. Konwiktorska 9
00-216 Warszawa
tel.: (22) 635 60 38
e-mail: pochodnia@pzn.org.pl
Biuletyn Informacyjny PZN współfinansowany ze środków PFRON.
Polski Związek Niewidomych: Życzenia z okazji Dnia Białej Laski
Instytut Tyflologiczny PZN: Czy świat jest obecnie bardziej dostępny dla osób niewidomych?
Instytut Tyflologiczny PZN: Znajdź oświetlenie dobre dla siebie
Instytut Tyflologiczny PZN: Przydatna publikacja dla tyflopedagogów i nie tylko
Instytut Tyflologiczny PZN: Wolne miejsce na wolontariat w Belgii dla osób z dysfunkcją wzroku
Instytut Tyflologiczny PZN: Razem do sukcesu – REHA 2024
Instytut Tyflologiczny PZN: Zadzwoń na infolinię, porozmawiaj ze specjalistą z PZN-u
Instytut Tyflologiczny PZN: Dostępne finanse. Biometria w bankowości
Ośrodek Rehabilitacji i Szkolenia PZN „Homer”: Zaproszenie na Dzień Otwarty
NZOZ PZN w Olsztynie: Rehabilitacja osób z dysfunkcją narządu wzroku w Olsztynie
Okręg Dolnośląski PZN: Spartakiada już za nami
Koło PZN w Hajnówce: Niedzielne spotkania z kulturą
Koło PZN w Lubsku: Dzień Białej Laski
Zaproszenie na seminarium „Choroby oczu – zachowaj wzrok”
Nowa sekcja blind footballu w Warszawie zaprasza!
Warsztaty dla osób chorych onkologiczne i ich bliskich
Ogłoszenie: Poszukuję pracy jako asystent osoby niewidomej
Z okazji Światowego Dnia Białej Laski życzymy osobom zmagającym się z chorobami narządu wzroku eliminacji barier w codziennym życiu, pełnej dostępności w przestrzeni publicznej i rozwoju technologii, która będzie odpowiadać na potrzeby osób niewidomych i słabowidzących.
Życzymy również optymizmu, siły i sprawczości.
Kierownictwo Polskiego Związku Niewidomych
Biała laska, smartfon, aplikacje, lokalizatory to wszystko pomaga osobom niewidomym i słabowidzącym w dotarciu do domu, wykonywaniu pracy oraz poruszaniu się po mieście i w wielu innych aktywnościach.
Czy współczesny świat jest przyjazny dla osób z dysfunkcją narządu wzroku? O opinię poprosiliśmy Łukasza, Martę i Anetę – pracowników Instytutu Tyflologicznego PZN oraz Piotra, który prowadzi Blog o Dostępności.
Międzynarodowy Dzień Białej Laski, obchodzony 15 października, to święto osób z problemami wzroku. To także okazja do przypomnienia, jakie funkcjonalności na co dzień uławiają życie osobom niewidomym i słabowidzącym.
Biała laska jest wciąż „niezbędnikiem” osoby niewidomej, ale nowe technologie znacznie ułatwiają życie. Duża część osób z dysfunkcją narządu wzroku nie wyobraża sobie życia bez smartfona z aplikacjami i nigdzie się bez niego nie rusza.
− W codziennym życiu bardzo mi pomaga iPhone. W nim mam wszystko, co jest mi potrzebne, abym mógł się komunikować ze światem. Jest on zaprojektowany uniwersalnie. Korzystam z niego od rana do wieczora – mówi Łukasz.
− Dużą rolę w moim codziennym funkcjonowaniu pełnią smartfon i smartwatch. To, że telefony są obecnie udźwiękowione, jest bardzo pomocne. Teraz to zwykła rzecz, ale doceniam to, bo pamiętam czasy, gdy szukałam ochotnika, który przeczytałby mi SMS. Teraz jestem bardziej niezależna i samodzielna – wskazuje Marta.
Aplikacje do wszystkiego
Osoby z problemami wzroku używają różnych aplikacji nawigacyjnych.
− Jadę na spotkanie i szukam jakiegoś miejsca. Włączam nawigację, kieruję psa przewodnika i wydaję komendę, aby odnalazł drzwi do konkretnego budynku. A w nawigacji mam podane, ile mam metrów do tego miejsca i mniej więcej wiem już, jak trafić. Używam nawigacji Google albo mapy Apple’a – opowiada Łukasz. Mówi również o spacerach:
− Kiedy chodzę z psem do lasu używam Seeing Assistant Move. W tej aplikacji można stworzyć trasę na podstawie określonych punktów. Co więcej, ustala ona najszybszą drogę do wyjścia z określonego miejsca. W ten sposób mam wyznaczoną trasę oraz kierunek. Dla nas, niewidomych, przestrzeń stanowi duże wyzwanie, a to rozwiązanie pomaga mi poruszać się po terenach zielonych.
– Osoby niewidome i słabowidzące korzystają w smartfonie z aplikacji Be My Eyes, w której sztuczna inteligencja opisuje rzeczywistość – kontynuuje Łukasz. – Używam jej, na przykład, kiedy nie mogę zobaczyć czegoś na ekranie komputera, bo czytnik ekranu przestał działać. Do czytania tekstów służy mi aplikacja Seeing AI. Tym można sprawdzić np. ogłoszenie na drzwiach bloku lub numery autobusów. Używałem też aplikacji Vision do lokalizowania mebli i przedmiotów w pomieszczeniach. A obecnie nowy system Apple’a w smartfonie ma już wbudowany tryb, który lokalizuje rzeczy. Kolejne rozwiązanie to Time4BUS, zawiera on rozkład jazdy autobusów. Można zaznaczyć, który autobus nas interesuje, a kiedy czekamy na przystanku, aplikacja oznajmi, że ten właśnie pojazd przyjeżdża. Technologia działa na bazie danych z GPS, jednak nie zawsze dobrze.
Piotr uzupełnia wypowiedź przedmówcy: − Oprócz wcześniej wymienionych na co dzień używam takich aplikacji jak: Envision (obsługa ekspresu do kawy), Scanner do skanowania dokumentów i Voice Dream Reader do słuchania książek.
− Najczęściej korzystam z telefonu. Dzięki zainstalowanym aplikacjom ułatwia mi łączność ze światem. Jest również wyposażony w takie narzędzia jak powiększenie ekranu czy TalkBack, który przetwarza na mowę wszelkie przeglądane przeze mnie treści. Mogę też powiększyć zdjęcie, aby zobaczyć szczegóły lub szybko przeczytać długi tekst, na co nie pozwalają mi możliwości wzrokowe. Mój smartfon ma również aplikację Szkło powiększające, która pozwala mi powiększyć to, czego nie widzę w przestrzeni, np. nazwy i numery przystanków, czy też ułatwia złożenie podpisu w małej rubryce na dokumencie papierowym – opowiada Aneta.
Lokalizatory i czytniki
− Podstawowe technologie, które używam w pracy, to czytniki ekranu NVDA lub VoiceOver. Przekładają one tekst na mowę. Używam też aplikacji nawigacyjnych Totupoint oraz NaviLens – mówi Marta.
Aneta wspomina o istniejących rozwiązaniach w przestrzeni publicznej:
– Korzystam z wszelkich udogodnień w przestrzeni publicznej, o ile takie występują, a które nie wymagają używania smartfonu. Są to komunikaty głosowe informujące o nazwach przystanków w środkach transportu, czy informacje w alfabecie brajla na poręczach. Jest to dla mnie szczególnie przydatne w przejściach podziemnych. Ścieżki dotykowe, które – mimo że teoretycznie są głównie dedykowane dla osób niewidomych – też są dla mnie ułatwieniem, ponieważ wiem, że podążając zgodnie z nimi, dotrę do celu.
Łukasz wymienia jeszcze jedno przydatne urządzenie:
– Mój pies przewodnik ma przyczepionego AirTaga do obroży. Mogę go łatwo znaleźć, kiedy gdzieś pobiegnie. AirTag to lokalizator, dzięki któremu za pomocą smartfona mogę znaleźć daną rzecz. Smartfon wibruje, kiedy jestem w pobliżu lokalizatora, w ten sposób mnie naprowadza. To bardzo przydatne rozwiązanie.
Bariery w codziennym życiu
Osoby, z którymi rozmawiam, wymieniają zjawiska i sytuacje, które stanowią dla nich poważny problem w przestrzeni publicznej. Wskazują na bariery architektoniczne. Brakuje oznaczeń brajlowskich na poręczach, np. w metrze, czy innych środkach transportu albo w budynkach, czy ciągach komunikacyjnych. W wielu miejscach nie ma planów tyflograficznych. Na przejściach z sygnalizacją świetlną powiadamianie dźwiękowe często jest zbyt ciche i przy dużym ruchu samochodów nie wiadomo, czy światło jest zielone, czy czerwone. Słabowidzący wymieniają brak kontrastowo zaznaczonych stopni na schodach, niewystarczające oświetlenie, czy też zbyt małe litery i cyfry we wszelkich informacjach znajdujących się w ważnych przestrzeniach, takich jak dworce, przychodnie itp.
− Dobrze byłoby, gdyby przy światłach była głosowa informacja o tym, jakich ulic jest to skrzyżowanie. Wiem, że takie rozwiązania są w niektórych krajach. Wtedy słyszysz „Jesteś na skrzyżowaniu takim a takim, dalej jest taka ulica i możesz w tym kierunku iść” − dzieli się swoimi doświadczeniami Łukasz.
Wszyscy rozmówcy wskazują, że problemem są hulajnogi. Można na nie wpaść i zrobić sobie krzywdę, bo urządzenia są porzucane często wprost na chodniku albo pozostawiane w dziwnych miejscach. Nawet ustawione prawidłowo przy ścianie budynku również stanowią przeszkodę dla osób z problemami wzroku.
− Dostępność cyfrowa wielu stron i aplikacji wymaga ulepszenia. Na przykład trudno jest zrobić zakupy w sklepach online, bo często strony nie są w pełni zgodne z obecnym standardem WCAG 2.2. Co więcej, wprowadzane rozwiązania powinny być testowane przez osoby z niepełnosprawnością, które przekażą twórcom swoje uwagi. Niestety, rzadko tak się dzieje, a potem wiele rozwiązań jest tylko z pozoru dostępnych – wskazuje Piotr.
− Mimo nowoczesnych technologii napotykam na pewne przeszkody, które sprawiają, że otaczająca przestrzeń nie zawsze jest dla mnie dostępna. Odczuwam też pewien dyskomfort z powodu braku świadomości w społeczeństwie na temat różnorodności potrzeb i możliwości osób słabowidzących. Często spotykam się z sytuacjami, w których brak wiedzy o tym, że osoby takie jak ja mogą mieć różne poziomy widzenia, skutkuje pomocą niewystarczającą albo nadmierną. Wierzę, że większa edukacja i zrozumienie mogłyby znacząco poprawić jakość wsparcia, które otrzymujemy, i spowodować, że codzienność będzie łatwiejsza – podsumowuje Aneta.
JR/Centrum Komunikacji PZN
Centrum Rehabilitacji PZN zaprasza do Pracowni Doboru Oświetlenia w Instytucie Tyflologicznym w Warszawie. Osoby słabowidzące mogą tu sprawdzić różnego rodzaju oświetlenie i ocenić, które jest dla nich najbardziej korzystne, a później zastosować je w domu. To jedno z pierwszych takich miejsc w Polsce.
Pracownia Doboru Oświetlenia znajduje się w Instytucie Tyflologicznym PZN przy ul. Konwiktorskiej 9 w Warszawie.
− Nie ma jednego oświetlenia, które jest dobre dla wszystkich osób słabowidzących. Schorzenia są różne, a więc i potrzeby bywają różne. W naszej pracowni zainteresowani mogą sprawdzić rozmaite rodzaje oświetlenia oraz urządzenia wspomagające, a następnie wybrać te, które są dla nich najbardziej korzystne. Wierzymy, że rozwiązania, które prezentujemy w naszym studio, staną się inspiracją dla wielu osób słabowidzących. Projektując to miejsce, staraliśmy się zastosować urządzenia ekonomiczne i takie, które są łatwo dostępne dla wszystkich – mówi Elżbieta Oleksiak, kierowniczka Centrum Rehabilitacji PZN.
Pracownia podzielona jest na strefy i kąciki tematyczne, w których można testować różne ustawienia parametrów oświetlenia, np. zmieniać natężenie czy barwę światła. Pierwszy pokój to salon z kanapą, fotelem, telewizorem i biurkiem. W tym pomieszczeniu oświetlenie górne włącza się za pomocą pilota i można wybrać moc oraz barwę światła – ciepłą, zimną lub neutralną. Znajduje się tu również biurko z lampką, a także lupy z dodatkową funkcją podświetlenia. Zaaranżowano kącik do czytania.
Drugi pokój to przestrzeń kuchenna ze stolikiem, szafkami oraz blatem z różnego rodzaju lampami. W dalszej części tego pomieszczenia znajduje się szafa na ubrania z podświetlanym wnętrzem, co ułatwia poszukiwanie ubrań na półkach i wieszakach. Na stoliku pod ścianą umieszczono różne rodzaje lampek stołowych oraz tych ułatwiających czytanie, np. zamontowanych na klipsie.
− Nasza pracownia będzie się rozwijać – z czasem pojawią się tu nowe rodzaje oświetlenia oraz inne urządzenia wspomagające – mówi Nina Opejda, która zajmuje się tym projektem.
Wszyscy, którzy chcieliby odwiedzić pracownię, proszeni są o wysłanie wiadomości e-mail: nopejda@pzn.org.pl lub zgłoszenie telefoniczne pod numer: 22 635 52 84.
Organizatorzy zapraszają do pracowni osoby słabowidzące, a także przedstawicieli placówek działających na rzecz osób z problemami wzroku i uczelnie kształcące tyflopedagogów i instruktorów.
Pracownia Doboru Oświetlenia została zrealizowana w ramach projektu PFRON „Zrób to sam – szkolenie instruktorów czynności życia codziennego” oraz dzięki wsparciu firmy Alcon.
JR/Centrum Komunikacji PZN
Centrum Rehabilitacji poleca nowe wydanie programu „Model INSITE – model wczesnej interwencji przeprowadzanej w domu”. Jest on przeznaczony do planowania wizyt domowych i diagnozy dzieci z niepełnosprawnością narządu wzroku z dodatkowymi uszkodzeniami.
Program składa się z trzech segregatorów:
Po raz kolejny zapraszamy do udziału w projekcie wolontariatu w Belgii w miejscowości Liège. Projekt skierowany jest do osób z dysfunkcją narządu wzroku w wieku 18–30 lat. Od 2007 r. wysłaliśmy tam już 9 osób. W październiku br. kończy się czas wolontariatu jednej osoby i pojawiła się możliwość wyjazdu kolejnej.
Na wolontariat może wyjechać osoba niewidoma lub słabowidząca w wieku od 18 do 30 lat.
Mile widziana jest co najmniej podstawowa znajomość języka francuskiego (poziom A2) oraz duża motywacja do nauczenia się tego języka na poziomie zaawansowanym.
Oferowane miejsca odbywania wolontariatu:
Za nami 22. edycja REHA FOR THE BLIND IN POLAND, czyli światowego spotkania osób niewidomych, słabowidzących, ich bliskich i sympatyków. W tym roku odbywała się w dniach 3–6 października w Warszawie, a myślą przewodnią było „Razem do sukcesu”.
REHA to jedno z największych wydarzeń skupiających się na temacie dostępności. Biorą w nim udział zarówno uczestnicy z Polski, jak i z innych krajów. Jej działalność znana jest już w Europie, Ameryce Północnej, a nawet Afryce i Azji. Głównej konferencji REHA FOR THE BLIND IN POLAND 2024 towarzyszyły równie istotne wydarzenia, takie jak konferencja „Warsaw Vision. Miasto przyjazne dla niewidomych”, liczne wykłady, część kulturalna i wystawa ACCESSIBILITY EXPO 2024.
Konferencja REHA to okazja do spotkania, wymiany wiedzy i doświadczeń z zakresu nauki, technologii, architektury i nowoczesnej rehabilitacji. To także mile spędzony czas: nawiązanie nowych znajomości i możliwość wzięcia udziału w przygotowanych przez organizatora atrakcjach, m.in.: zajęciach rehabilitacyjnych, wydarzeniach plenerowych, wystawie technologicznej czy wykładach, prezentacjach i dyskusjach.
Ciekawą rozmową, która odbyła się w ramach panelu dyskusyjnego w pierwszym dniu, była ta dotycząca hasła tegorocznej konferencji, czyli „Razem do sukcesu”. Tematem zajęli się panowie Marek Kalbarczyk, prezes Fundacji Szansa – Jesteśmy Razem, moderujący rozmowę, a partnerami w dyskusji byli: Jacek Kwapisz – instruktor rehabilitacji, nauczyciel, współzałożyciel Fundacji Szansa – Jesteśmy Razem i jej pierwszy prezes, Przemysław Żydok – prezes Fundacji Aktywizacja oraz Maciej Kłopotowski – dr iż. arch. autor projektów dotykowych makiet, modeli architektonicznych, które są obecne w przestrzeni polskich miast.
Rozmówcy dyskutowali na temat tego, z czym im się kojarzą słowa „razem”, „szansa” i „sukces”, jak się wiążą ze sobą i jaki to ma wpływ na zagadnienia dotyczące potrzeb osób z niepełnosprawnościami w przestrzeni społecznej, politycznej i indywidualnej. Dużą część rozmowy zajęła kwestia aktywności zawodowej i jej wpływu na życie osób z niepełnosprawnościami, a także wciąż panujących stereotypów:
– Rynek pracy od lat 90. bardzo się zmienił. Natomiast jeśli chodzi o osoby z niepełnosprawnościami, nadal tkwimy w tamtych czasach. W myśleniu, że nie jesteśmy razem ze społeczeństwem i stworzona jest jakaś nisza dla osób z niepełnosprawnościami – mówił Przemysław Żydok. Zaznaczył, że ma to wpływ również na wynagradzanie. – To jest cel, żebyśmy mogli być razem, a rynek pracy był normalny – włączający. Wyjście z niszy i bycie razem daje tę możliwość, że ludzie są sprawiedliwiej traktowani w wymiarze płacowym.
Przemysław Żydok stwierdził również, że obecna sytuacja demograficzna jest szansą dla osób z niepełnosprawnościami:
– Kryzys demograficzny – mówił – już dziś sprawia, że na rynku pracy, w gospodarce, która wciąż się rozwija, wciąż powstają nowe miejsca pracy, brakuje rąk do pracy. Będą szukani pracownicy w grupach, które do tej pory nie były „faworyzowane”, a największą grupą osób biernych zawodowo są osoby z niepełnosprawnością – to ponad 1 mln osób w wieku produkcyjnym funkcjonujących w tej chwili poza rynkiem pracy. To jest szansa, i dla naszego środowiska, i dla organizacji, które się tym zajmują, żeby te dwa światy zacząć ze sobą łączyć.
– Szansa to możliwość skorzystania z oferowanych, udostępnianych rozwiązań, udogodnień – dodał Maciej Kłopotowski. – Po pierwsze, możliwości te trzeba mieć, czyli – w przypadku osób z niepełnosprawnościami – musimy mieć ten świat dla nas przyjazny. A po drugie, nie możemy się bać z tego skorzystać…
Drugi dzień konferencji REHA był w całości poświęcony kwestiom merytorycznym. Odbywał się w formie wykładów, w których mogli uczestniczyć wszyscy chętni. Celem było przekazanie w przystępnej formie informacji na temat osiągnięć rehabilitacyjnych, zaprezentowanie najnowszych możliwości i rozwiązań, omówienie sytuacji prawnej i życiowej społeczności osób z dysfunkcją wzroku i zaproszenie do udziału w aktywnościach, które jeszcze nie są im znane.
W tym roku tematów do omówienia było dużo. Podzielono je więc na sześć bloków panelowych według obszarów, których dotyczyły. Były to bloki: A: Technologia adaptacyjna i dostępnościowa w praktyce; B: Medycyna na rzecz lepszego życia; C: Sport, aktywność, zdrowie; D: Bez polityki, edukacji i mądrego zarządzania ani rusz; E: NGO i instytucje publiczne na straży praw obywatelskich; F: Nauka, kultura i rehabilitacja najlepszymi sposobami na osiąganie sukcesów.
Na konferencji REHA 2024 byli obecni pracownicy PZN-u: prezes ZG Andrzej Brzeziński, przedstawiciele Centrum Komunikacji PZN i Centrum Rehabilitacji. Pracownicy Instytutu Tyflologicznego PZN byli także prelegentami w dwóch blokach panelowych. Elżbieta Oleksiak, kierownik Centrum Rehabilitacji, wystąpiła z dwoma prezentacjami: „Działalność organizacji pozarządowych” i „Standardy kształcenia instruktorów i nauczania niewidomych orientacji przestrzennej i mobilności – jak je będziemy wdrażać”. Łukasz Chmielewski zaprezentował ideę „Laboratorium Ciemności – warsztaty edukacyjne”.
REHA to konferencja zasługująca w pełni na opinię, którą sobie wyrobiła na arenie międzynarodowej. Warto na niej być – porusza temat dostępności i udowadnia, na swoim przykładzie, jak ta dostępność powinna wyglądać. Następna REHA już za rok…
ABM/Centrum Komunikacji PZN
Specjaliści z Polskiego Związku Niewidomych biorą udział w projekcie „Łączy nas pacjent”. Jest to inicjatywa polegająca na wspólnych dyżurach ekspertów Rzecznika Praw Pacjenta i organizacji pozarządowych na infolinii pod numerem 800 190 590. Zainteresowani mogą zadzwonić i uzyskać informację w sprawie świadczeń i rehabilitacji osób z dysfunkcją wzroku.
Celem projektu „Łączy nas pacjent” są wspólne działania polegające na udzielaniu wsparcia osobom zgłaszającym się na ogólnopolską, bezpłatną infolinię 800 190 590. Projekt zakłada, że pacjenci i ich bliscy, kontaktując się z Rzecznikiem Praw Pacjenta za pośrednictwem infolinii, będą mogli porozmawiać nie tylko ze specjalistami z biura RPP, ale też z dyżurującym ekspertem danej organizacji. W ten sposób uzyskają kompleksową informację w zakresie danego schorzenia.
Dzwoniąc na infolinię 800 190 590 w czasie dyżurów ekspertów, można uzyskać informacje z zakresu:
Czy biometria w bankowości może wpływać na zwiększenie dostępności w sektorze usług finansowych? Tego można się dowiedzieć z artykułu opublikowanego na portalu www.subiektywnieofinansach.pl. Powstał on w ramach akcji edukacyjnej „Dostępne Finanse”. Polski Związek Niewidomych jest partnerem tej inicjatywy.
„Biometria w bankowości to z jednej strony wielka szansa na przyspieszenie identyfikacji klienta i błyskawiczne zatwierdzanie transakcji. Z drugiej strony – to też nowe wyzwania. Dzięki biometrii wiele usług finansowych staje się dostępnych zdalnie. Stanowi ona duży krok w ułatwieniu korzystania z usług finansowych.
Najbardziej powszechnie znane zastosowanie biometrii w bankowości to logowanie się do konta bankowego z użyciem odcisku palca lub skanu twarzy. Większość smartfonów ma co najmniej jedną z tych funkcji. Dzięki temu użytkownicy bankowości mobilnej, tj. bankowości dostępnej w aplikacji na telefon, są dodatkowo chronieni i nie muszą już pamiętać PIN-ów, loginów i haseł, żeby dostać się do swoich pieniędzy, by np. sprawdzić saldo na rachunku (choć dobrze, by te dane pamiętali, bo raz na jakiś czas banki proszą o potwierdzenie danych logowania).
Biometria w bankowości z perspektywy użytkowników
Łukasz Chmielewski, Polski Związek Niewidomych: Temat biometrii, czyli uwierzytelniania za pomocą unikalnych cech fizycznych, takich jak twarz czy odcisk palca w kontekście logowania czy dokonywania transakcji finansowych, jest coraz bardziej istotny. Dla osób niewidomych stanowi on jednak zarówno szansę, jak i wyzwanie.
Z jednej strony biometria oferuje wygodne i intuicyjne rozwiązania. Potwierdzenie płatności za pomocą odcisku palca wydaje się proste i naturalne. Z drugiej strony dla osób niewidomych, zwłaszcza w przypadku rozpoznawania twarzy, pojawiają się liczne bariery. Największym problemem jest konieczność patrzenia w określony punkt podczas skanowania twarzy. Osoby niewidome nie mają takiej możliwości, co sprawia, że proces ten staje się stresujący i czasochłonny.
Uwierzytelnianie za pomocą odcisku palca wydaje się bardziej przystępne, ponieważ wystarczy przyłożyć palec do czytnika. Jednak pojawiają się obawy związane z bezpieczeństwem tych danych. Czy istnieje ryzyko, że zostaną one skradzione i wykorzystane do nieuprawnionych działań?”.
Z całym artykułem można zapoznać się na stronie: https://subiektywnieofinansach.pl/biometria-w-bankowosci-identyfikacja-klienta/.
Zachęcamy również do posłuchania podcastu Macieja Samcika na temat dostępności w sektorze usług finansowych: https://podcasters.spotify.com/pod/show/maciej-samcik/episodes/Dostpne-Finanse-1-Usugi-finansowe-wreszcie-bd-dla-kadego-e2jmqht.
Opublikowany artykuł jest częścią akcji edukacyjnej „Dostępne Finanse”. Jest ona efektem współpracy grupy firm i organizacji, dla których istotna jest dostępność w sektorze bankowości.
Z okazji Międzynarodowego Dnia Białej Laski Ośrodek PZN „Homer” zaprasza na Dzień Otwarty. Ośrodek, Okręg Kujawsko-Pomorski PZN oraz Koło Powiatowe PZN w Bydgoszczy zaprezentują zebranym swoją ofertę. Organizatorzy zapraszają do wspólnego świętowania.
Wydarzenie odbędzie się w dniu 18.10.2024 w godz.10.00-14.00.
Program:
W Olsztynie przy ul. Paukszty 57 znajduje się Ośrodek Mieszkalno-Rehabilitacyjny oraz Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej Polskiego Związku Niewidomych. W ramach przychodni można skorzystać z wizyt refundowanych przez NFZ u specjalistów, takich jak: okulista, ginekolog, stomatolog, diabetolog, neurolog, jak również z zabiegów fizjoterapeutycznych.
Rehabilitacja osób z dysfunkcją narządu wzroku
Osoby słabowidzące oraz niewidome mogą skorzystać z rehabilitacji narządu wzroku. Gabinet Rehabilitacji Narządu Wzroku obejmuje świadczenia z zakresu konsultacji tyflopedagogicznych oraz psychologicznych, zajęć z instruktorem orientacji przestrzennej, a także instruktorem czynności życia codziennego. Wszystkie wizyty realizowane są w ramach NFZ na podstawie skierowania wystawionego przez lekarza okulistę, neurologa lub lekarza rehabilitacji z zapisem: „2300/Zakład/Ośrodek Rehabilitacji Leczniczej Dziennej”. Skierowanie uprawnia do 120 godzin rehabilitacji w ciągu roku.
W ramach skierowania można się także umówić na dobór refundowanych pomocy optycznych (lup, okularów lupowych, okularów lornetkowych, monookularów, filtrów medycznych krawędziowych) oraz ortopedycznych (białych lasek orientacyjnych, sygnalizacyjnych).
Dobór pomocy optycznych
Na wizytę mającą na celu dobór pomocy optycznych należy zabrać ze sobą używane dotychczas pomoce optyczne i/lub okulary, orzeczenie o niepełnosprawności (jeśli jest). Pacjent ma możliwość wypróbowania różnego rodzaju pomocy optycznych w zależności od indywidualnych potrzeb.
Rodzaje pomocy optycznych, które są refundowane przez NFZ:
Spartakiada, o której słyszałam od wielu osób jako o świetnej i potrzebnej inicjatywie Okręgu Dolnośląskiego, była dla mnie wielką zagadką. Czego bowiem można się spodziewać po konkurencji o nazwie „fakturzysta”…?
Okręg Dolnośląski przygotowywał się do tego wydarzenia od tygodni. Zaangażowano wiele osób, pozyskano dotację, opracowano regulamin i… Wszystko to mogło skończyć się różnie, bo województwo zostało dotknięte powodzią. Bezpośrednio ucierpiało biuro jednego z kół terenowych, a wielu niewidomych i słabowidzących straciło dobytek całego życia. Jak w tej sytuacji organizować Spartakiadę? Do ostatniej chwili pani Dyrektor Okręgu, Anna Jaworska, oraz Prezes Okręgu, pani Barbara Lindenau-Bryja, czekały z decyzją. Woda opadła, rozpoczęto sprzątanie Kłodzka, drogi były przejezdne. Spartakiada mogła się odbyć, a wcześniej zgłoszeni uczestnicy potwierdzili swoją obecność.
Duszniki Zdrój, bo tam odbyła się XXXIV już Spartakiada, powitały nas słońcem. Nastąpiło oficjalne otwarcie przez władze Okręgu i zaczęło się dziać… Rozpoczęła się rywalizacja indywidualna i zespołowa. Każde z kół województwa dolnośląskiego miało swoją reprezentację. Gości nie oszczędzano i również z zapałem przystąpiliśmy do rozgrywanych konkurencji. A wszystko odbywało się w goglach, czyli bezwzrokowo. Muszę przyznać, że emocje rosły, duch rywalizacji i chęć sprawdzenia swoich możliwości były ogromne. Tajemnicze nazwy, jak „matematyk”, „piłkarz” czy „fakturzysta”, wreszcie przestały być tajemnicą. Organizacja była na najwyższym poziomie: profesjonalne pary sędziowskie, szczegółowy regulamin i zasady dla każdej z 9 konkurencji.
Uczestnicy przyjęli nas, bardzo miło. Podchodzili, rozmawiali i dodawali otuchy, bo przecież pierwszy raz uczestniczyliśmy w tej rywalizacji. W naszych rozmowach nie zabrakło tematów bieżących, które nurtują osoby niewidome i słabowidzące prywatnie i takich związanych z działalnością Polskiego Związku Niewidomych. Osoby poszkodowane w wyniku powodzi mówiły o swoich potrzebach, obecnej sytuacji i wielkiej traumie, którą przeżywają.
Przy tej okazji przypominam i zachęcam do udziału w zbiórce ogłoszonej przez Okręg Dolnośląski. Każda złotówka to pomoc dla konkretnej osoby i rodziny, których osobiście poznałam i usłyszałam ich historię. Pomagajmy, bo dobro wraca.
Spartakiada trwała cztery dni. Uczestnicy z niecierpliwością czekali na oficjalne wręczenie Pucharu Prezesa Okręgu Dolnośląskiego w rywalizacji drużynowej oraz odczytanie punktacji indywidualnej. Pani Barbara Lindenau-Bryja wręczyła puchar drużynie z Koła Świdnica, a zwyciężczynią w punktacji indywidualnej była Grażyna Woźniak.
Jestem pod wrażeniem pomysłowości organizatorów, co do konkurencji, profesjonalizmu w przygotowaniu i przeprowadzeniu Spartakiady oraz atmosfery zdrowej rywalizacji i radości ze wspólnego spotkania ludzi, którzy przecież „grają do jednej bramki”.
Brawo, Okręg Dolnośląski!
Magdalena Orzeszko
Dyrektor Okręgu Wielkopolskiego PZN
Wiceprezes Zarządu Głównego PZN
Osoby niewidome i słabowidzące często podkreślają, że bogata oferta kulturalna jest dla nich ważnym czynnikiem jakości życia. Dlatego też członkowie Koła Terenowego Polskiego Związku Niewidomych w Hajnówce regularnie starają się brać udział w różnych wydarzeniach: spektaklach, koncertach czy wystawach.
22 września br. członkowie Koła udali się do Białegostoku do Muzeum Wojska Polskiego. Tam z uwagą wsłuchiwali się w opowieści pani kustosz o ważnych dla miasta i regionu wydarzeniach związanych z I wojną światową, walką o niepodległość, wojną polsko-bolszewicką aż po czasy II wojny światowej.
Tematyczne panele sensoryczne, które wykorzystano w muzeum niewątpliwie ułatwiały przyswajanie informacji. Członkowie stowarzyszenia poznali umundurowanie oraz wyposażenie jednostek wojskowych z różnych okresów. Wiele z eksponatów można było poznawać dotykiem. Niektórzy przymierzali repliki mundurów czy hełmy, trzymali w dłoniach różne modele karabinów. Poznali różnice w umundurowaniu żołnierza artylerii konnej, husarii czy pułku piechoty. Co ciekawe, to właśnie żołnierze 42. Pułku Piechoty powołali do życia w 1920 r. koło sportowe, które dało początek znanej do dziś Jagiellonii Białystok.
Wśród eksponatów znajdował się motocykl Sokół 600 z 1937 r., który jest nadal sprawny, oraz mundur i nieśmiertelnik należący do ostatniego Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na Uchodźctwie, Ryszarda Kaczorowskiego. Ekspozycje prezentowane w muzealnych gablotach oraz malowidła ścienne przybliżały, często tragiczne, wydarzenia z naszej historii. Pani przewodnik wspomniała o białostockim getcie, drugim największym, po getcie warszawskim, czy o jednej z najcięższych i najkrwawszych bitew II wojny światowej. W jednej z gablot leżą kamienie przywiezione z Monte Cassino symbolizujące męstwo i heroizm walki o wolność.
Na ścianach wewnątrz muzeum znajdowały się liczne grafiki z charakterystycznymi dla miasta budynkami, w tym Hotelu Ritz, otwartego w 1913 r., a zniszczonego w 1944 r. To najbardziej prestiżowy hotel w północnej części naszego kraju, w którym bywali celebryci, m.in.: Józef Piłsudski, Roman Dmowski, Ignacy Jan Paderewski czy Hanka Ordonówna. Hotel Ritz był niegdyś jedynym miejscem w Białymstoku, gdzie była ciepła, bieżąca woda i drewniana dwuosobowa winda. Na trzech kondygnacjach znajdowały się m.in. sala bilardowa, restauracja, piwiarnia, pomieszczenie z sejfami, giełda, bank czy zakład fryzjerski. To właśnie tu w okresie międzywojennym tętniło życie.
Członkowie hajnowskiego Koła jeszcze tego samego dnia w Białostockim Teatrze Lalek dzięki spektaklowi pod tytułem „Hotel Ritz. Musical” stali się poniekąd gośćmi tego niezwykłego hotelu. Rozwijając swoje zmysły i wyobraźnię, chłonęli legendy i fakty o hotelu, który był perłą przedwojennego Białegostoku. Spektakl ten, pełen dowcipu i muzyki, zakończył dzień. Czekamy z niecierpliwością na kolejne podróże po kulturze.
Wyjazd do placówek kultury został zorganizowany w ramach projektu „Aktywizacja i integracja osób z niepełnosprawnością wzroku” dofinansowanego ze środków budżetu miasta Hajnówka.
Alicja Plis
Koło PZN w Lubsku tradycyjnie, jak co roku, uczciło Dzień Białej Laski. Jest to święto obchodzone na całym świecie, które ma na celu podnoszenie świadomości na temat problemów osób z dysfunkcją narządu wzroku. Obchody mają zwrócić uwagę na potrzeby i integrację osób niewidomych i słabowidzących ze społeczeństwem.
Część oficjalną uroczystości otworzyła Prezes Koła, Helena Szyperska, witając zaproszonych gości i składając wszystkim życzenia z okazji święta. Oprócz podziękowań i życzeń, przekazała członkom sprawozdanie z działalności i informacje dotyczące funkcjonowania Koła.
Spotkanie zaszczycił swoją obecnością Burmistrz Miasta Lubsko, pan Janusz Dudojć. Burmistrz pogratulował i podziękował członkom Koła za zaangażowanie, czas i serce wkładane każdego dnia w pracę na rzecz osób niewidomych i słabowidzących. Serdecznie dziękujemy Panu Burmistrzowi za obecność. To bardzo ważne dla naszej działalności, żeby mieć wsparcie w osobie włodarza miasta.
Na obchodach Dnia Białej Laski gościnnie wystąpił zespół Barwy ze Stowarzyszenia Klub Seniora w Lubsku, któremu również dziękujemy za świetny występ. Uczestnicy otrzymali słodki upominek, a wspólny obiad podkreślił rodzinną atmosferę spotkania. O godz. 17 rozpoczęła się rozrywkowa część spotkania. O oprawę muzyczną zadbał nasz DJ Maciej, a tańce trwały do późnych godzin wieczornych.
Helena Szyperska
Prezes Koła PZN Lubsko
Stowarzyszenie Retina AMD Polska w partnerstwie z Wydziałem Zdrowia i Spraw Społecznych Urzędu Miejskiego Wrocławia zaprasza pacjentów z chorobami siatkówki do udziału w seminarium pt.: „Choroby oczu – zachowaj wzrok”. Wydarzenie odbędzie się 7 listopada br. w godzinach 11.00–14.00 w Dolnośląskiej Szkole Policealnej Medycznej przy ul. Stawowej 24 we Wrocławiu.
Podczas seminarium będzie można dowiedzieć się o:
Kochasz piłkę nożną i masz ochotę próbować swoich sił w nowej, ekscytującej dyscyplinie? Chcemy zaprosić cię na treningi nowo powstającej sekcji blind footballu w Warszawie. Treningi odbywają się w każdą niedzielę o godz. 15.00 na boisku Rysia Laski w Laskach.
Dlaczego warto do nas dołączyć?
Fundacja Rakiety zaprasza na spotkania, prowadzone przez psychoonkologów, skierowane do osób chorych onkologicznie i ich bliskich mieszkających na terenie województwa mazowieckiego. Bezpłatne warsztaty są realizowane w ramach projektu „Razem przez wyzwanie”.
20 października organizatorzy zapraszają na warsztaty stacjonarne w Warszawie. Natomiast dzień wcześniej, 19 października o godzinie 13:00 odbędą się warsztaty online prowadzone przez mgr Martynę Głębicką, psychoonkolożkę z doświadczeniem pracy w Narodowym Instytucie Onkologii w Warszawie.
W planie warsztatów m.in.:
Podejmę się pracy jako opiekun/pomoc/asystent osoby niewidomej w Warszawie albo Białymstoku. Osoby zainteresowane proszę o kontakt pod numerem telefonu: 573 601 282.
Wersja offline wygenerowana automatycznie.
Copyright © 2023 Biuletyn Informacyjny PZN. Wszelkie prawa zastrzeżone.